Heimilisblaðið - 01.07.1952, Blaðsíða 33

HEIMILISBL AÐIÐ
141
SkÁKÞÁTTUR
stasðingi Gillians heitins, taf-
^rlaust. Jæja, herra Gillian,
munum við, herra Sharp
°g ég, athuga greinargerð yð-
Sr viðvíkjandi þessum eitt
l*úsund dollurum. Þér hafið
liana skriflega, býst ég við.
Sg vona, að þér treystið úr-
kurði okkar.
Tolman teygði sig eftir um-
slaginu. Gillian varð samt
'ljótari til að taka það. Hann
feif greinargerðina og um-
slagið hægt og rólega í ræm-
og stakk þeim í vasa sinn.
■— Þetta er allt í lagi, sagði
^ann brosandi. Það er alls-
sadis óþarft, að þið gerið ykk-
tr fyrirhöfn út af þessu. Eg
'sýst heldur ekki við, að þið
Sftunduð botna í þessum veð-
^álapunktum. Ég tapaði þús-
'lhd dollurunum í veðreiðvm-
lJtn. Verið þið sælir, herrar
'ttínir.
Tolman og Sharp hristu
Wuðin og litu dapurlega hvor
4 annan, er Gillian gekk út,
W að þeir heyrðu hann
^istra glaðlega frammi á
^riginum, meðan hann beið
eftir lyftunni.
----------------------------
^STKRÖFUR
verða nú sendar til þeirra, sem
j^ki hafa sent árgjaldið, kr. 27,00
þeirra, sem skulda aðeins þetta
i*l'> en kr. 42,00 til þeirra, sem
'^ulda fyrir árið 1951. Gjald undir
^verja póstkröfu er nú kr. 2,00.
Vér væntum þess, að allir, sem
jjóstkröfu fá, láti póstkröfuna ekki
‘Sgja lengi ógreidda á pósthúsinu.
ú það getur komið fyrir, að borgun
°mi til blaðsins eftir að póstkrafa
er send, er þá viðkomandi kaup-
a,)di beðinn að endursenda póstkröf-
Jjúa 0g skrifa á hana: „Búið að
lorga“.
H. Prentsm. Jóns Helgasonar.
JÓN HELGASON.
Skákinni hefur oft verið líkt við
orrustu. Er það að vonum, því að
eini raunverulegi munurinn er sá,
að í skákinni er engu blóði úthellt.
Þessi líking varð til þess, að hinn
mikli skákjöfur, Dr. Tarrach, tók
sér fyrir hendur að lýsa einni fræg-
ustu orrustu allra tíma á taflborð-
inu. Valdi hann til þess skák, sem
Mieses tefldi við Bardeleben í Barm-
en 1905. — Og hér kemur orrustan
við Austerlitz. Hvíti kóngurinn er
Napóleon Bonaparte.
1. e2—e4 e7—e6
2. d2—d4 d7—d5
3. Rbl—c3 Rg8—f6
Arið 1805 hélt Napóleon, hinn ný-
krýndi Frakkakeisari aftur til víg-
vallanna. Tilgangur hans var að
gjörsigra hinn sameinaða her Rússa
og Austurríkismanna.
4. Bcl—g5 Bf8—e7
5. Bg6 x f6 Be7 x f6
6. Rgl—f3 O—O
7. Bfl—d3
Frönsku hersveitirnarvoru kvadd-
ar á vettvang og búnar til sameigin-
legra aðgerða með venjulegum
hraða.
7. c7—c5
8. e4—e5 c5 x d4
9. e5 X f6 d4xc3
10. f6 x g7 Kg8xg7
11. b2xc3 Rb8—c6
12. Rf3—d4 e6—e5
13. Ddl—h5 e5 x d4
14. Dh5xh7 + Kg7—f6
15. Dh7—h6 + Kf6—e7
16. O—O Bc8—e6
Eftir nokkra minniháttar
daga lét Napóleon herinn í lok nóv-
embermánaðar taka sér stöðu fyrir
austan Briinn á Mæri, í hæðum
skammt frá rússnesk-austurríska
hernum, sem var miklu mannfleiri.
Nokkru áður hafði Bernadotte liðs-
foringi verið sendur frá aðalhernum,
en var nú kvaddur á vettvang að
nýju.
17. Hal—bl
Bernadotte kom aðfaranótt 2. des-
ember og var settur yfir vinstra
fylkingararminn.
17. Ha8—b8
18. c3 x d4 Hf8—h8
19. Dh6—e3 Ke7—d7
Austurríski og rússneski keisarinn
fylgdu báðir hinum sameinaða her
og höfðu aðsetur í hæðunum við
Pratzen. Rússneski yfirhershöfðing-
inn, Rutusov, hafði í huga að ráð-
ast á hægra fylkingararm Napóleons.
Hinn afburðasnjalli franski keisari
og hershöfðingi sá þegar hver áform
hans voru og fann mótleikinn. Hann
ákvað að bíða hliðarárásar óvin-
anna, en leggja undir sig aðalstöðv-
ar þeirra, hæðirnar við Pratzen,
þegar meginher bandamanna væri
önnum kafinn við hliðarárásina.
20. f2—f4 f7—f5
21. Hfl—dl Dd8—h4
Snemma morguns hinn 2. desem-
ber hóf vinstri armur rússnesk-aust-
urríska hersins undir stjórn Bux-
howen árás á hægri arm franska
hersins.
22. h2—h3 Hh8—g8
23. Bd3—e2 Hg8—g3
Arásarmennirnir unnu á og Dav-
oust liðsforingi varð að koma hin-
um aðþrengdu löndum sínum til
hjálpar.
24. Be2—f3 Dh4xh3
Þegar hliðarárás óvinanna var í
algleymingi, fékk frægasti nemandi
Napóleons, Soult marskálkur, skip-
un um að sækja fram til aðalstöðv-
anna. Er stórskotaliðið hafði undir-
búið árásina . . .
25. Hdl—el Be6—f7
. . . hóf Soult stórkostlega byssu-
stingjaárás á Pratzen.
26. c2—c4 Kd7—c7
27. c4xd5 ...
Sagan segir, að Napóleon hafi
verið á hæð einni fyrir ofan Pratz-
enberg meðan orrustan var háð. Er
þokunni létti allt í einu, sást greini-
lega orrustuvöllurinn og hæðirnar í
nágrenninu. Einn af aðstoðarforingj-
um keisarans benti á fótgönguliðs-
sveitir óvinanna . . .
27. Hb8—g8
. . . og hrópaði: „Rússarnir koma
niður í dalinn“. Napóleon athugaði
gerðir óvinanna, kallaði Soult til
sín og spurði: „Hve langt er þang-
að til við náum hæðunum þarna?“
— ,,Um það bil 20 mínútur", svar-
aði marskálkurinn. „Ágætt! Þá bíð-
um við enn um stund“.
28. Hblxb7+ Kc7xb7
29. d5 X c6 Kb7—a8
k