Heimilisblaðið - 01.12.1960, Page 19

^ulkeimar
^aumanna
Langan aldur hafa draumarnir verið
^(J1'num ráðgáta. Spekingar heimsins hafa
ól'í^ Um heilann og látið í ljósi næsta
ar skoðanir á eðli þeirra og orsökum.
j Ulshyggjumenn nútímans heimta stað-
llc^r og taka engar skýringar gildar
óv la. ^ær einar, sem unnt er að sanna með
þó ■ andi rökum. Slíkum rökum verður
líf'avaHt viðkomið. Þannig verður t. d.
ba efflr líkamsdauðann aldrei sannað á
j^fU hátt, að vantrúarmenn taki gilt og
Ufti Sanntærast. 0g hið sama er-að segja
Jaf ^1 draumanna. Um það eru og munu
S]-Hnan verða skiptar skoðanir og sýnist
, nverjum.
^aargra ára reynslu minni í þessum
d Um. hef ég komizt að raun um það, að
Ulllarnir séu oft og einatt einhverskon-
. s&niband milli dreymandans og þeirra
sem ala aldur sinn á öðrum
sjálf^-1 ^dverunnar. En slíkar verur eru að
fójj^ sd&ðu í fiestum tilfellum framliðið
bá .þetta sjónarmið ekki haft í huga,
fujjei ^eita skal sannleikans um hið dular-
bað e^k draumanna, er víst um það, að
hótt'f1'^111" aidrei skilið né skýrt á réttan
lítig' *>a®’ sem &erisL 1 draumum, er vafa-
bí0,j;jft °£ niörgum sinnum það, að hinar
Vig l1®11 verur alheimsins eru að leitast
I þea gefa okkur holl ráð og bendingar.
Ur . tilgangi bregða þær upp fyrir okk-
ferðar Lrynöum, taka okkur með sér í
°g j. °£ sýna okkur inn í dulda heima
^ur^ °kkur uPPÍifa eitt og annað, sem
iunj f.rna' gagni verða í þroskabraut-
ef ^ erum við á þennan hátt aðvöruð,
hujjg villumst af leið. Stundum er sem
vjg g., æju framtíðarinnar sé lyft upp og
tínji anna fyrir okkur óskeða atburði, sem
erUtlin a eftir að leiða í ljós. Að sjálfsögðu
Vlð niisjafnlega vel hæf fyrir sam-
i^ilisblaðið
band þetta, og því er það, að draumarnir
verða svo oft óljósir og þokukenndir, eða
jafnvel algert rugl. En sé sambandið gott,
verða draumarnir svo greinilegir, að hvað-
eina, sem við ber, stendur okkur jafn ljós-
lega fyrir sjónum sem í vöku væri. Eru
slíkir draumar oft merkilegir.
Ýmsa drauma af slíku tagi hefur mig —
sem línur þessar rita — dreymt á ýmsum
tímum ævi minnar, og eru sumir þeirra
meðal þess eftirminnilegasta, sem fyrir
mig hefur borið. Þessir draumar eru yfir-
leitt þess eðlis, að þeir varða okkur öll,
og þess vegna langar mig til að biðja
Heimilisblaðið að flytja lesendum sín-
um nokkra þeirra.
LANDIÐ FAGRA.
Þann fyrsta af draumum þeim, sem ég
mun nú leitast við að gera grein fyrir,
dreymdi mig fyrir mörgum árum. Ég tel
hann ætíð meðal minna merkustu drauma
og það er skoðun mín, að þá hafi ég raun-
verulega í svefninum, losnað úr viðjum
líkamans og brugðið mér yfir á annan
hnött.
Hið fyrsta, sem ég man um draum þenn-
an að segja, er það, að ég þóttist staddur
hér við bæinn — Helgastaði í Biskups-
tungum — ásamt öðru heimilisfólki. Heyri
ég þá skyndilega kynlegan gný úr vestur-
átt og verður mér litið þangað. Sé ég þar
þá allhátt á himninum nokkra menn á ferð.
Þeir liðu áfram í geimnum og færðust
ávallt ofar og þó jafnframt nokkuð til
austurs. Þetta var undarlegt ferðalag og
greip sýn þessi mig þegar sterkum tökum..
Og meðan ég horfði á menn þessa f jarlægj-
ast smám saman, taka einhver furðuleg
áhrif að gera vart við sig í vitund minni.
Þau lýsa sér m. a. í því, að ég fæ óljóst hug-
boð um, að mér sé ætlað að leggja sam-
stundis upp í langt ferðalag, burt frá jörð-
inni. Þessi áhrif altaka mig á skömmum
tíma og verða að sterkri útþrá og ég tek
að hlaupa í loft upp og leitast þannig við
að svífa í geiminn. Eftir nokkrar mis-
heppnaðar tilraunir tekst mér þetta, og ég
svíf upp á við, án þess að falla aftur til
239