Heimilisblaðið - 01.12.1971, Qupperneq 9

skinnsbuxur, hvítar kamikkur, refaskinns-
loðkápur og litlar hundasvipur, sem þeir
gátu alls ekki látið smella í.
Þegar leið á kvöldið kom fólkið í þorp-
inu aftur og tók að syngja fyrir utan glugg-
ann fyrir íbúa sjúkrahússins —- gömlu sálm-
ana, sem Herrnhútar (bræðrasafnaðar-
menn) liöfðu kennt grænlenzkum löndum
okkar á sínum tíma. Þetta skapaði enn einu
sinni þá tilfinningu, að við tilheyrðum fjöl-
skyldunni. Já, það koma með fegursta jóla-
hugblæ, sem ég held að ég hafi nokkurn
tíma fundið.
Næsta dag lögðum við af stað suður á
bóginn, tveir sleðar og tuttugu hundar. Á
sleðunum var hundafóður, svefnpokar og
tjöld. I kassa út af fyrir sig var prímus,
olíubrúsi og matur. I öðrum kassa voru
læknisáhöld mín. Áður en við lögðum af
stað, kom Iíans með nokkrar auka þurr-
mjólkurdósir handa litla barninu. Það var
nístandi kalt, og hinir fáu, sem komnir voru
til þess að hvorfa á og kveðja, flýttu sér
að veifa og koma sér inn. Hans var sá síð-
asti, sem hvarf okkur sjónum. „Komið nii
heim fyrir nýár!“ kallaði hann á eftir
okkur.
Við ákváðum að aka eins hratt og langt
og unnt var, helzt að fara löngu leiðina
yfir jaðarsbelti upplandsíssins suður til Kap
York í einni lotu, ef hundarnir og veðrið
leyfðu.
Veðrið var okkur hliðhollt enn þá. Það
var tunglsljós, og á þessum árstíma, myrk-
urtímanum, hefur maður þau forréttindi,
að sé tunglsljós, þá er tunglsljós allan sól-
arhringinn.
Hin þrjátíu kílómetra ferð að ísnum gekk
vel. Jólagestir okkar höfðu nýlega troðið
slóð, ágætis sleðabraut.
Þegar að upplandsísnum kom, hófst al-
varan. Stormurinn þýtur niður eftir ísilögð-
um árfarveginum. Nasirnar og augnabrún-
irnar fyllast af hrími, og við skiptumst á
um að lilaupa á eftir sleðunum til þess að
halda hitanum á fótum okkar og líkama.
Gott er að fá tebolla áður en lagt er af stað
í ferðina yfir sjálfan ísinn. Ilvers konar jól
eru þetta? hugsar maður og stingur hönd-
um sínum inn á beran magann til þess að
koma lífi í ískalda fingurna. Okkur er öll-
um kalt, jafnvel Eskimóunum! Við sitjum
Það er miíið annríki ? verzluninni Jjarna á norðurslóðum fyrir jólin.
HEIMILISBLAÐIÐ
229