Heimilisblaðið - 01.03.1980, Blaðsíða 33

Kalli og Palli eru í gönguferð. Þetta verður löng
ferö, svo Palla fer að leiðast. Þá kemur hann auga á
hokkuð, sem hann furðar sig á. Það er röð af fótspor-
uni- Hann bendir Kalla á það. Kalli gizkar á að flokk-
ur hermanna hafi farið þarna um. Eða kannski hóp-
ur skólakrakka, gizkar Palli á. Nei, það var hvorugt.
Það var nefnilega risaþúsundfætlan, sem var að fá
sér göngu i góða veðrinu.
"Heyrðu, Kalli,“ segir Palli vesældarlega, „ég er bara
sé 1 •með s^ulfum mér, ég er svo undarlegur." „Hugsa
r’ eg er líka lasinn,” segir Kalli lágt, „þú getur verið
s um að við erum veikir. Við skulum koma okkur
Ur 1 nimið og hringja í læknirinn!” Þeir fara að
úeðast og þá komast þeir að raun um hvað var að:
Kalli hefur farið í fötin hans Palla og Palli í Kalla
föt, svo það er ekki að furða þótt þeir séu ekki með
sjálfum sér. Þeir hafa nú fataskipti i flýti — og eru
þá orðnir heilbrigðir á ný. „Góðan dag, Langleggur!
Góðan dag, Júmbó! Finnst ykkur ekki veðrið vera dá-
samlegt í dag?“