Kirkjuritið - 01.02.1939, Blaðsíða 7

Kirk.juritið.
Yísa veginn, drottinn
61
til, á fiéndur, og að margir örðugleikar myndu verða i
framtíðarstarfi kirkjunnar. Ef til vill hafa þeir nokkuð
61 sins máls. En ég kvíði þeim örðugleikum ekki. Ivirkjan
á sanna, einlæga og áhugasama vini um alt landið, sem
fúsý- eru til þess að starfa fyrir hana og styrkja hana og
slyðja. Og vér þjónar hennar munum standa fasl saman
uni niálefni hennar og kristninnar. Prestastétt landsins
ur skipuð mjög mörgum mætum mönnum, sem eru fúsir
61 að leggja i sölurnar það sem þeir geta, og fagnandi
úorfi ég til samstarfsins við þá. Vér munum starfa í
þeirri öruggu vissu, að kirkjan haji hið mikilvsegasta
hlutverk að vinna meðal þjóðarinnar, og að jyrir henn-
<u' starf, ef það er unnið í anda Jesú Krists, verði hsegt
(<ð lagfæra margt af því, sem nufer aflaga i þjóðlíji voru.
Ég fagna þeirri lnigsun, að mega eiga einhvern þátt í
l)vi, að starfa með söfnuðum landsins og kristilegum télög-
l|m og óska þess af heilum lmg, að samstarfið megi hala
Messun í för með sér. Menningarfélögin i landinu eru
niörg. Samstarf þeirra og kirkjunnar þarf að verða meira,
°§ verkefnin eru óteljandi.
Ég fagna því að mega rétta kennarastétt landsins liönd
niína til samstarfs um að kenna hinum ungu þann ^eg,
Sein þeir eiga að ganga.
Ég veit, að viða um landið er vaknandi skilningur i báð-
u'n stéttum fyrir því, hve brýnt þetta er. Kristur og barnið
e*ga saman. Og það væri dásamlegt, ef báðar stéttirnai
gætu orðið samtaka um að kenna barninu að sitja og
blusta við fætur Krists og innræta því hugarfar hans.
°g ein af mínum hjörtustu framtiðarvonum og óskum er
sú, að æskulýður landsins fái ást á málefnum Krists og
lylki sér undir merki hans. — Ég veit, að alt þetta krelst
mikils starfs, en um það starf eiga allar hendur að samein-
usl, allar hendur ])eirra manna, sem vita, að lífsskoðun
bristindómsins er hamingjuleiðin, og að Kristur er „vegur-
úui, sannleikurinn og lífið. Vér eiguni að vinna saman að
þvi að fegra og hæta lifið, minnug þess, að „himininn skín