Kirkjuritið - 01.12.1941, Síða 28

418
Jón Helgason:
Desember.
vitund við þetta. Svo óskiljanlegt, sem honum er þetta
ráð Guðs, þá er hann aldrei eitt augnablik í efa um, aS
þvi sé aS taka sem guSlegu vísdómsráSi. Reynist það ó-
mögulegt, að þessi bikar líði hjá, þá veit hann, að það á
að verða meðal í hendi föðurins til að fullgera það verk,
sem Guð hefir útvalið hann til að vinna. Fyrir því verður
píslarferill frelsarans kóróna endurlausnarverksins. Aldrei
hefir nokkur maður séð jafn berlega, hvað í aðsigi var
og Jesús sá það hér, og aldrei hefir nokkur maður gengið
jafn hugrakkur á móti forlögum sínum, tekið þeim mann-
legar og sigrað þau guðdómlegar. -— —
En áður en óveðrið skall á með öllum sínum þunga,
fékk Jesús nokkra næðisdaga, þar sem fjandmenn hans
náðu ekki til hans. Eftir að hann hafði frétt um afdrif
Jóhannesar skírara, dregur hann sig í lilé um stundar-
sakir. Hann hverfur ásamt þeim tólf til liéraðanna fyrir
austan Jórdan og dvelst þar um hríð. Flótta getum vér
ekki kallað þetta, þótt það hafi stundum verið gert, því
að Jesús var ekki liræddur við fjandmenn sina. En afdrif
Jóhannesar skírara sýndu honum fram á þann mögu-
leika, að svo gæti farið, að þeir fengju færi á honum, og
með vélum sínum og vonzku fengju hindrað starf hans
fyrir tímann. Þessvegna dró hann sig í hlé. En auk þess
þráði hann meira næði en hann hafði áður liaft til þess
að undirbúa sem hezt hugi lærisveina sinna, svo að þeir
væru við öllu búnir. Fyrir þá urðu þessir dagar fyrir aust-
an Jórdan einkar þýðingarmiklir, og á þeim þróast í sálu
þeirra játningin, sem Símon Pétur ber fram við Sesarea
Filippi, þessi játning Messíasartignar Jesú, (sem felst 1
orðunum frægu): „Þú ert Kristur, sonur hins lifandi
Guðs“. Hingað til liafði Jesús, að því er séð verður af
þremur elztu guðspjöllunum, forðast alt tal um þan
efni, bæði opinberlega og í hóp lærisveina sinna. Sum-
part hefir ástæðan verið liræðsla við rangar Messíasar-
vonir manna, sem mundu ekki geta skilið tilkall hans til