Kirkjuritið - 01.05.1954, Síða 37

SÉRA HÁLFDAN HELGASON
227
eru þau réttmæli orð langafa hans, Tómasar Sæmunds-
sonar: Þá er ætíð nóg lifað, þegar vel er lifað. Þótt blóm
fölni á einni hélunótt, þá rísa þau aftur á hverju vori
Um varpa og tún, engi og haga. Gott fræ í góðri jörð ber
ávöxt að þrítugföldu, sextugföldu og hundraðföldu. Mynd
séra Hálfdanar mun lengi geymast þar, sem umgerðin er
góðra drengja hjörtu, en þó miklu lengur gróðurinn, sem
hann sáði til og hlúði að. Hann mun lifa með einhverjum
hætti kynslóð af kynslóð. Já, það, sem gróðursett er í
Guðs nafni, verður aldrei upprætt. Þannig kenndi Frelsar-
inn sjálfur. Umhverfis gröf séra Hálfdanar hér í garðinum
ris gróðurlundur vors og sumars, sem ekkert á skylt við
visnun né dauða. Með þeim hætti breiðist út blessað lífið
af skauti hinnar eilífu æsku. Mennirnir sá, gróðursetja,
vökva. En Guð gefur vöxtinn.
Hann blessar lífsiðju þessa lærisveins Jesú.
Sannarlega voru ekki svik í honum. Það var honum
mikil gæfa að eiga svo góð heimili og góða ástvini og
sóknarbörn. En þessi þó mest. Þar er tryggingin fyrir
gildi æfistarfs hans, sem ég vil nú þakka í nafni vor allra,
Prestafélags Islands og Þjóðkirkju. Og fyrst og síðast,
síðast og fyrst vil ég þakka Guði fyrir hann. Hann varð
foreldrum sínum og systkinum, eiginkonu, börnum, sam-
verkamönnum og þessu byggðarlagi, þjóð vorri og kirkju
Natanaél — gjöf Guðs.
Jesús sá Natanael koma til sín, þennan lærisvein, sem
ekki voru svik í.
Þannig skulum vér lita á burtför séra Hálfdanar héðan
eins og heimkomu til Jesú Krists og annarra ástvina í
húsi föðurins á himnum — dýrlega endurfundi. „Að lifa
er mér Kristur, en dauðinn ávinningur“ var texti allra
Prestanna við útför afa hans, Helga Hálfdanarsonar.
Vér kveðjum þig, Hálfdan Helgason, við afturelding upp-
risuljómans. Bænir vorar fylgja þér til samfunda við Frels-
arann. Vér biðjum þér blessunar Drottins.
Á, G,