Kirkjuritið - 01.04.1955, Qupperneq 45

Prýðum guðshúsin,
Gjafir til kirkna í Staðarhólsþingum.
Á síðastliðnu ári bárust tveimur kirkjum í Staðarhólsþing-
um í Dalaprófastsdæmi merkar og fallegar gjafir. — Garps-
dalskirkju var gefinn forkunnarfagur hökull, rauður með
gylltum krossi og í krossinum miðjum, rauður íslenzkur steinn.
Er hökullinn mikill kjörgripur, gerður af frú Unni Ólafsdóttur,
en gefinn af hjónunum í Garpsdal, Júlíusi Björnssyni og frú
Haflínu Guðjónsdóttur. Sonur þeirra hafði verið veikur af
berklum, en var nú batnað, og sem þakklætisvott fyrir þennan
bata gáfu hjónin kirkju sinni þennan fagra grip. — Hökullinn
var svo vígður af sóknarprestinum séra Þóri Stephensen hinn
25. júlí síðastliðinn.
Garpsdalskirkja er vandað hús, hituð með olíuofni og á
margt góðra gripa.
Kirkjan er raflýst, og er hirðing hennar og umgengni þar
öll til fyrirmyndar.
Heimakirkjan, Staðarhólskirkja í Saurbæ er nú nær 55 ára
gömul. Hún er fallegt hús og allstór sveitakirkja. Hefir söfn-
uðurinn gert mikið til að hlúa að henni, og árlega berast henni
hundruð króna í gjöfum og áheitum. Kirkjan er búin mörgum
góðum gripum, bæði eldri og yngri. En á síðastliðnu ári barst
henni mjög rausnarleg gjöf, sem ber fagurt vitni um sterkan
kærleikshug til ættarsveitar.
Komið hafði til tals heima fyrir að raflýsa kirkjuna og
fjársöfnun hafin. Formaður sóknarnefndar, Ólafur Skagfjörð
bóndi í Þurranesi, fór svo að athuga um kaup á lömpum og
öðru, er til raflýsingarinnar heyrði. Leitaði hann fyrst til
frænda síns, Júlíusar Björnssonar rafvirkjameistara í Reykja-
vík, og sagði Júlíus honum, að hann skyldi vinna þetta verk
°g sjá um, að það yrði ekki dýrara hjá honum en öðrum.
ÚtvegaÖi Júlíus síðan stóra, gullna, forkunnarfagra ljósakrónu