Kirkjuritið - 01.12.1959, Side 11

KIRKJURITIÐ
441
Hvar hefi ég orðið fyrir mestum áhrifum í kirkju? Því er
vandi að svara. Páskadagsmorguninn er jafnfagur, hvort sem
er í torfkirkju eða dómkirkju. Það er það dásamlega við upp-
risuhátíðina. Hún reisir alls staðar musteri. Konnske hefir hún
haft dýpst áhrif á mig af öllum kirkjuhátíðum — næst jól-
unum. Ég er vanur að sækja kirkjur, hvar sem ég er stadd-
ur í heiminum. Dýpstu og mestu áhrifin hafa ekki alltaf verið
í stærstu kirkjunum — eða á hátíðum.
Stundum varð ég fyrir sterkustum áhrifum, þegar fáir voru
í Dómkirkjunni kl. 5 — ,,og ekkert um að vera“, eins og fólk
mundi segja. Um þetta ræddi ég stundum við séra Bjarna.
„Hver er sem veit, nær daggir drjúpa,
hvar dafnar fræ, sem ná skal hæst.
Hver er sem veit, nær knéin krjúpa
við kirkjuskör, hvað Guði er næst.“
Þannig er það.
í Thomasarkirkjunni í Leipzig var unaðslegt að vera við
guðsþjónustur. Þær voru flestar íburðarmiklar, oft jafnvel
hljómsveit með í kantötum Bachs í hámessunni. Þar hefi ég
líka komizt næst því að skilja hinn mikla mátt, sem tónarnir
geta haft á sálirnar, þegar Mattheusar-passían var flutt á
föstudaginn langa. Ég átti því láni að fagna að vera aðstoðar-
organleikari við þessa kirkju í tvö ár. Hún er miðdepill alls
evangelisks trúarlífs í Þýzkalandi, síðan Bach starfaði við hana
á árunum 1727—1750. Ég tel víst, að margur mundi í mínum
sporum segja, að þarna hefðu þeir orðið fyrir dýpstum áhrif-
um. Og í vissum skilningi er það satt. En svo minnist ég minna
fyrstu jóla aftur og þeirra áhrifa, sem þau höfðu á mig. Og
jól í óspilltu barnshjarta á maður að geyma vel, eða réttara
sagt: Þau geymast bezt. Þá opnaðist barninu himinninn, og
hann stendur opinn síðan. Hér hjaðnar öll vizka og öll snilli
fyrir því, sem er öllu æðra.
Af öllum þeim störfum, sem ég hefi haft með höndum, elska
ég aðeins eitt: organistastarfið. Og ég vildi heldur láta bera
mig á orgelbekkinn heldur en að spila ekki við guðsþjónust-
urnar, á meðan ég tóri. Og ég reyni af veikum mætti að gera
mitt bezta. Ég tel það hina æðstu þjónustu, sem mér getur
hlotnazt. Páll ísólfsson.