Kirkjuritið - 01.12.1959, Blaðsíða 43

KIRKJURITIÐ 473
í moldina. Og vitanlega eru sumar tilgátur höfundar ekki óyggj-
andi sannindi frekar en gengur.
En ég hlakka til framhaldsins af þáttum þessa skyggna og
snjalla sagnaþuls.
Annarra bóka, er borizt hafa, verður getið síðar.
G.Á.
N. F. S. GRUNDTVIG:
Jólasálmur.
Nú dunur jólahringing há,
frá himni kemur gestur sá,
er flytur niS’r á foldarsvið
oss fögnuð, líf og jólafrið.
í Davíðsborg vér Ieggjum Ieið
við ljúfan söng um næturskeiö,
en nemum stuðar hiröum hjá
og hlustum gleðifregnir á.
Með hirðunuin svo höldum vcr
í hreysið, þar sem burnið cr,
og gleðitár oss glitra’ á brá —
vér Guði viljum þakkir tjá.
Ó, Jesú, — veröld víð og Iöng
þér vagga reyndist allt of þröng.
Þótt væri hún úr gulli gerð,
hún gæti þín ei talizt verð.
Hvert gullið hnoss, sem heimi skín,
er hismi’ og ryk í augum þín.
Þótt lágt í jötu lægir hér,
þú lifið himneskt gefur mér.