Kirkjuritið - 01.05.1964, Side 27

KIRKJURITIÐ
217
Blámýrum, sem liefur staðið trúan vörð um heimili okkar og
trygg mér við lilið. Við eigum tvö mannvænleg börn á lífi auk
fósturbarna.
Að loknu þessu viðtali kveður hinn glaði og reifi sveitarhöfð-
tngi, sem leitt hefur málefni sveitar sinnar og héraðs um langa
stund, en horfir nú af sjónarhóli hins aldna manns yfir farinn
veg5 og ber meira traust til æskumannsins en almennt gerist
nu á tímum og lítur framtíðina björtum augum. Hann á því
anda hins unga, sem sér alls staðar færar leiðir. Hann á enn svo
að segja þrótt lians og þrek.
Játning
mœlt mál eftir Davífi Stefánsson frá Fagraskógi. Bls. 51).
Allir, sem verSskulda að nefnast skáild, unna ])jó8 sinni, vilja
frelsi hennar og annarra, en hata ofríki og kúgun. Þess vegna
hlýtur það að vera eSli skáldsins aS vilja göfga og bœta, fegra
°S friSa. Og hver sá stjórnmálaflokkur, sem ekki er sama eSlis,
en vill ala þrœlakyn, er feigur borinn og andláit hans fagnaS
nm jörS alla.
duSvitaS er ég þjóS minni þakklátur fyrir, hve vel hún hefur
tekiS bókum mínum og þeim kenningum, sem þar eru fluttar.
Sjálfur hef ég bergt af brunnum hennar, notiS sagna hennar,
IjúSs og lista, og þaS get ég sagt blygSunarlaust, aS hún á í mér
bvert bein. Henni og skapara mínum á ég allt aS þakka.
☆
Aáulfunditr Prestafélags íslands verður væntanlega haldinn í samliandi
N'á prestastefnuna, 5. sept. n. k.
kápumyndin sýnir „Hinn gólSa hirSi“.