Kirkjuritið - 01.05.1964, Side 39

Bækur
higibjorg Ólajs son:
I'ORKELL Á BAKKA OG
aÐRAR SÖGUR.
Ötgefandi: BókagerSin Lilja,
Keykja 1963.
Þessi bók kom út ú dönsku 1934.
* I borkil paa Bakki. Fortœllinger og
1 'ldragelser).
Sex sögur og frásagnir. Sú fyrsta:
Févitinn er hrein perla. Á einfaldan
' " ógleymanlegan hátt er varpaiV
Jósi á J)á sorglegu staiVreynd hvílík-
11,11 skugguni stundum er kastaiV á
'• g annarra af hláberu skilningsleysi
°g ónærgætni. Eitt oriV getur tneira
aiV segja Iagt heilt líf í rúst. Og alls
1 kki fátítt aiV hörn særa livert annaiV
sáruni, sem hlæða ævilangt.
rengingartímar er harmsögul
°S minnisverð frásögn frá ógnarti
Um 1 Finnlandi á hyltingaráruni
1117 og 1918, I>ar uru gagnlakar
‘æini um trúmennsku og krist
fórnarlund.
binkennilegir vegir gerist í ná-
Rrenni Reykjavíkur, þegar spánska
'< ikin geysaði hér haustið 1918. Tvö
systkini, sein niissa háða foreldrana,
' ru tekin af prestshjónum, sem orð-
‘ó liöfðu að sjá á hak einkadóttur
sinni.
Fyrirge/ið bver öSrum og Þorkell
“ Bakka eru báðar líka staðfærðar
" rIendis og lýsa því hvernig harðúð
hjartans hráðnar í sólbráð kærleik-
ans. Jólablœr er fiigur sögn um
niannúðarverk.
Tvær frásögur cru frá Lapplandi.
Margrél lappneska var uppi ó þeiin
dögum, er Jón Gerreksson var erki-
hiskup í Uppsölum. Fékk Margrét
óblíðar viðtökur hjá honum, þegar
hún hafði lagt land undir fót alla
leið norðan úr Finnmörk til að hiðja
hann að senda trúhoða til landa
sinna. Synir eySimerkurinnar er um
afturhvarf Lappa-Óla.
Síðast nefni ég liér Fyrir utan
kirkjudyrnar. (Sönn frásaga fró
skuggahverfum Kaupmannahafnar).
Átakanleg mynd af ])ví, hvernig haf-
izt er of seint lianda um að l)jarga
stúlku, sem komin er út á villigötur
og fer sér að voða. Saga, sem alltaf
er að gerast og ó hrýnt erindi til vor
Islendinga, sem erum ærið tómlátir
í þessum efnum, eins og ofl er hent
á. —
Það er ævinlega gott að hlýða á
mál og eiga sólufélag við göfga
menn. 1 þessari litlu hók lifir andi
konu, sem allir sóttu aðeins gott til.
Það er ekki aðeins maklegt held-
ur gott að sögunum hefur verið snú-
ið á móðurmál Ingihjargar. Aðeins
leitt að hinn ytri búnaður, sérstak-
lega bandið, hæfir þeim ekki sem
skyldi. Dregur það sennilega úr út-
breiðslu bókarinnar og er J)að illa
farið. G. Á.