Kirkjuritið - 01.12.1965, Blaðsíða 32

462
KlItKJUliITlÐ
Nýju kirkjan á Reykhólum
löngn lið'inn. En þetta var í fullu giltli í gamla daga, þegar
nógur var vinnukrafturinn og liann ódýr. Þá var vist á bæjum,
þar seni ekki var sultur í búi, einna eftirsóttastur staður í
sveitunum. Þá var gotl að búa á Reykbóbmi. En það' var ekki
nóg að' liafa niörg lijú og mikinn vinnukraft. Það þurfti að
fylgjast með öllum störfum og lielst að vera með í verki eftir
því sem við varð’ komið'. Því var liaft eftir Bjarna á Reykból-
um Þórðarsyni, liinum alkunna atorku og framkvæmdamanni:
Meðan ég gal sagt við piltana mína: „Kornið þið“, þá var gott
að búa á Reykbólum. En þegar ég varð að segja: „Farið þið“,
J)á fór liagurinn að versna.
En nú er livorki sagl: „Farið })ið“ eða „Komið J)ið“. Hjúin
eru liorfin. Vinnumennirnir ekki lengur til, vinnukonurnar því
síður. Og J)egar vinnukrafturinn fékkst ekki, þá var erfitt að
nýta liin mörgu hlunnindi, J)á voru liinar vinnufreku jarðir
erfiðar í rekstri, ofviða einstaklingnum.