Kirkjuritið - 01.12.1965, Qupperneq 47

KIllKJUKITIB
Hunn lælur mig næöis njóta,
iim nafn lians iii i n 11 óður safnist.
Hefur höf. Jiýll sálma Jiessa iuiil-
ir kiiinniiii lögiiin í þeirri voii, að
þeir yröu þá frekar sungiiir.
Stultir en greinargóðir formálar
eru fyrir Iiverjniii bókarþætti.
Þá er þess aiV geta aiV liöf. liefur
ritaiV hókina alla á listilegan hátt
og ínyndskreytt hana. Tvær síður
eru lýstar nieiV lituiii: 1. Davíðs-
sálnmr við hókaruppliaf og Joh
3. 3—6, framan við johshók.
Það var vel til fallið að Menn-
ingarsjóður gaf út þetta menning-
arril, sein er hreinræktaður af-
sprengur fornrar íslenzkrar fræði-
inennsku og bóklistar. Er Jiessi
kjörgripur vegleg vinargjöf, hók-
elskum iiiöiiiiuin. Má Jió húast við
að hókin verði hrátt uppseld, liví
að hún er aðeins gefin út í 300
eiiitökiun.
Louise E. lihine:
DULSKYNJANIK og
DULREYNSLA
Séra Sveinn Víkingur íslenzkaSi.
Bókaútgáfan Fró'öi.
PrentsmiSja Jóns Helgasonar 1965.
Stórstyrjaldir þessarar aldar hafa
enn sannaiV máltækið: fátt er svo
með öllu illt að ekki hoði nokkuð
gott. Fjölmargar nýjar uppgötvanir
á sviðuin tækni, lækiiavísinda o. fl.
hafa farið í kjölfar þeirra. En þar
seni luiga og slarfi verður ekki sam-
tíniis einheitt uð gjörólíkuin, livað
þá andstæðum viðfangsefnuni, þarf
engan að undra þótt andlegu málin
liafi á sania tíma orðið nokkuð út-
477
undan. Ýmsir halda Jivi meira að
segja frani að trúin sé á luidan-
haldi, og sé alinenn óáran í listum
og hóknienntuni. Hvað, seni uiii það
er, er víst að niargir gera sér nú
grein fyrir því að lieiinur sálarinn-
ur er eun að ínestu ókönnuð ver-
öhl og ullur líkur lienda til, að þar
sé von iiýrra og stórkostlegra upp-
götvana, engu ómerkari né afdrifa-
minni en hinna mcstu tæknilegu
uppfinninga. Háskólar víða um
heim eru að hyrja uö sinna Jiess-
um 111á111111 uf mikliun áliugu. Dulce-
háskóliun í Bandaríkjunum liefur
liaft þar niikilsvcriVa forystu. Einn
prófessorinn J. B. Rhine keniur þar
mest við sögu og er fyrir alllöngu
orðinn heiinskunnur af rannsókn-
um sínum á dulheimum sálarinnar
og alls konar andlegum fyrirhær-
um.
Kona lians dr. Louisa E. Rhine
hefur stutt hann í Jiessu slarfi og
hún er liöfundur þeirrar bókar, seni
hér er getið. Ég fagna þessu riti og
tel hiklaust að allir prestar og seni
allra flestir ættu að lesa það. Ilér
er um að ræða mikinn fróðleik,
sem ýnisuni mun vera næsla nýstár-
legur. Skýrt er frá ótal dæuiuni um
dulskynjanir og dulreynslu, sem að
vísu liefur verið kunnugt uni frá
alda öðli, en suniir, er ekkerl slíkl
hafa reynt, telja hábyljur og hé-
góma. Slíkt eru fávíslegir sleggju-
dóniar. Þetla eru stórmerkilegir
hlutir.
Meðal þess, sem liókin sýnir svarl
á hvítu er, að ekki þarf að efa, að
fornir spámenn sögðu ákveðna at-
hurði fyrir, fjarskyggni er til og
margar furður svo sem það að hlut-