Kirkjuritið - 01.04.1968, Síða 138

280
KIRKJUIiITIÐ
Gjaldkerar Prestafélagsins.
Þegar séra Helgi P. Hjálniarsson anilaðist 1941, tók ekkja hall?
frú Elísabet M. Jónsdóttir við starfinu með aðstoð fósturikKti'1'
sinni. En lnin lézt 13. apríl 1945. Þá gegndi frk. Elísabet Hel?11'
dóttir þessum störfum allt til ársloka 1960. Síðan séra Ingélf'
ur Þorvaldsson í þrjú ár. En frá ársbyrjun 1964 liefur núver'
andi gjalilkeri frú Ragnliildur Isaksdóttir Iiaft starfið nie
liöndum.
Hafa þau iill rækt starfið af sérstakri skyldurækni og áliOra
og eiga miklar þakkir skildar.
Eftirmáli.
Hér liefur nú verið drepið á ýmis málefni, sem Prestafék1?
íslands liefur liaft með liöndum undanfarandi aldarfjórðiHV
og fer þó fjarri því, að öll kurl komi til grafar. Verður ekk1
sagt, að forvígismenn Prestafélagsins bafi legið á liði sínu, °?
eiga prestar þeim stórmikla þökk að gjalda, sem barizt haf3
af dugnaði fyrir ýmsum liagsmunamálum þeirra. Og þótt bar'
áttan fyrir bættum launakjörum liafi stundum verið rakin 1
gamansömum stíl, og svo virðist að oft liafi verið við rainnl£l11
reip að draga, ber þess að gæta, að þjóðin öll var fátæk fra111
á síðustu ár, og þeir sem gættu fjármuna liennar töldu l,a<
einnig skyldu sína, að viðhafa gát og sparnað.
Því verður ekki neitað, að launakjör presta við upphaf þe*s
tímabils, sem þessi saga tekur yfir, voru svo liörmuleg að ^1
dæmi munu vera, og spurning livort það borgar sig fy1]1
nokkra þjóð, að launa starfsmönnum sínum svo illa, að þel1
liafi varla í sig eða á, bvað þá að þeir geti keypt sér bók v‘'a
blað. Hætt er við því, að þeir sem kúldrast við þau kjör Oiisíil
kjarkinn og geti þá lieldur ekki orðið öðrum til uppörvuiia1 )
lífsbaráttunni. Jafnillt er liitt, ef niönnum finnst sér abbel
fullborgað og liugurinn snýst ekki um annað en sífellt nöbb’1
og jag um peninga. Fylgir oft slíkri síngirni sérlilífni og sl,,il’
munasemi, og er vonandi, að prestastéttin fari aldrei út í l,a 1
öfgar.
^ ‘f'
Enda þólt svo sýnist, að valdamenn liafi stundum verið er
iðir í samningum, verður því lieldur ekki neitað, að launakj1'1
presta liafa stórbatnað á þessu tímabili, þrátt fyrir verðfa
peninga, og eflaust er þetta mest að þakka þrautseigri liará1*"