Kirkjuritið - 01.10.1968, Blaðsíða 42

408
KIRKJUIllTIÐ
sólbrent liörund. Allir eru á valdi liins volduga guðs, og undir
lians stjórn. Léti hann ekki regnið falla á réttum tíma eða
sólina skína, þegar þörf gerðist, væri livorki nokkur hrísgrjón
né kartöfluuppskera. Og börnin mundu skorpna og skrælna,
ef þau nytu ekki náðarregns bins almáttuga guðs. Þess vegna
leita lians allir í dag.
Hinn hugleiðandi Búddba upp af altarinu dregur ekki að
sér höfuðathyglina í dag. Litlu frarnar er ofurlítil upphækkun
á pallinum og yfir lienni livítt liljutjald. Undir því er lítið
Búddbalíkneski úr gulli, sem stendur í umfangsmiklu málm-
keri. Þessi smástytta, sem er liin mesta völundarsmíði, úðast
stöðugt af tæru vatni.
Þangað streymir fólkið. Fjölda bolla er raðað umhverfis
kertið. Og hver einasta vera í mannþrönginni sælist eftir að
bergja eina munnfylli eða meira af binu vígða vatni. Það
liefur lirunið um liinn volduga guð. Það liefur lækninganiátt
skerpir sjónina, hvessir bugann, lireinsar sálina, eykur þrótt-
inn...
Feður ryðja sér til rúms ineð böm sín. Hvert þeirra fær
að minnsta kosti einn munnsopa. Kona nokkur dregur fram
flösku, fyllir liana Búddbavatni og stingur henni í tösku sína.
Móðir ber þarna að veikt barn sitt. Það fæst ekki til að súpa
á vatninu. En móðirin vill ekki gefast upp og er með langar
fortölur, þótt barnið stynji af liitasótt: Drekktu svolítið yndið
mitt, aðeins örlítið svo þú verðir frískur. Þá kvelstu ekki
lengur af liita en getur leikið við kisu aftur. Bragðaðu aðeins
örlítið á því, elsku bjartans vinurinn . . . Loks lyftir barnið
böfðinu örlítið upp frá armi móðurinnar, sýpur á vatninu og
linígur síðan útaf á ný í magnleysi sóttarinnar . . .
Lítill drengur leiðir gamlan og blindan afa sinn.
— Finndu, afi, bérna er bollinn!
— Fylltu bann fyrir mig, barnið mitt.
Drengurinn sekkur í bollanum.
— Er hann nú fleytifullur bjá þér?
— Já, afi, það flóir út af lionum.
— Gamli maðurinn grípur bollann með báðum æðaberum
höndunum og tæmir í botn.
— Drekktu sjálfur, barnið mitt.
En drengurinn er of hugfanginn af öllu, sem fyrir augu»