Kirkjuritið - 01.10.1968, Blaðsíða 15

Kirkjuritið - 01.10.1968, Blaðsíða 15
KIRKJURITIÐ 381 rás viðburðanna liin ósýnilega hönd forsjónarinnar. Ég varð fyrir ofurlitlu liappi, sem ég má ])ó elcki eyða hér rúmi í að segja frá, en það létti vanda minn tvö fyrstu árin heima. Ifvi’rjar voru orsakir þess, að þú gerSist farandprédikari eftir neimkomuna og live lengi iSkaSir þú þah slarf? Ursökin var sú, að ég kaus að liafa sem stærstan söfnuðinn, l'elzt sem mest af þjóðinni. Ræðuefni mitt og áhugamál var fi'anivegis hið sania og verið hafði, í aðalatriðum, hin kristilega menning, fagurt mannlíf og hollar lifnaðarvenjur. Þetta var ötergur málsins í öllum fyrirlestrum mínum livar sem ég fór, °g fólk lilustaði gjaman á ræður um slíkt. Næstu ár urðu að 'issii leyti skemmtilegustu starfsár ævi minnar, þótt stundum Vaeru ferðalögin erfið, fjallgöngur stundum um hávetur, jafn- Vel í vondum veðrum, sóknin nokkuð hörð, fyrirlestrar næst- um alla daga, oft tveir á dag, kringum 200 sum árin, ymist fleiri eða færri, auðvitað nokkrar endurtekningar yfir tilbreytileg- um áheyrendum, en erindin alltaf óskrifuð, þangað til þá á eftir, ef mig langaði lil að varðveita nokkur ]ieirra, sem sýnis- liorn. Ætti ég nú að segja nokkuð ítarlega frá móttökum fólksins °g því minnisstæðasta, þá yrði það langt mál og ýmsir myndu telja það fjarstæðukennt raup, þótt livert orð væri satt. Um þetta allt er skráð í dagbók minni. Ég hef stundum sagt það, að enginn ætti að prédika né vera prestur, sem gæti látið það vera. Trú, bjartsýni og áhugi verður að vera siguraflið. Hvenœr gekkst þú í þjónustu góStemplarareglunnar og hve fengi hefur þú veriS ritstjóri Einingarinnar? Ég gerðist aldrei alger starfsmaður reglunnar, en um nokkurt árahil fékk ég visst fjárframlag á ári frá Stórstúku Islands, U- 5 þúsund, liæst um 7 þúsund, en árstekjur mínar voru þá Venjulega um lielmingi hærri, en ferðakostnaður töluver ur °g liann greiddi ég sjálfur. Fyrir þetta gjahl reyndi ég a< 'inna Stórstúku Islands svikalaust. Tildrögin að því starfi voru árið 1931. Um vorið fór ég norður til Akureyrar. Þa spaði einn trúaður öldungur í Revkjavík illa fyrir mér í þeirri or, bví að almennar kosningar væru fvrir dyrum og enginn mundi sinna mér. Strax er ég kom til Akureyrar hauð sera kriðnc
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Kirkjuritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.