Kirkjuritið - 01.03.1969, Blaðsíða 3

Viðtal
við dr. theol Jakob Jónsson
HvaSa höjuðbreytingar jinnst þjer, a8 hafi oröiS á vuShorfi
^lrnennings til kirkjunnar frá því aS þú kynntist því fyrst?
vristin kirkja liafði boðað trú og breytni. Um trúarkenningar
^irkjunnar urðu miklar deilur á seinni liluta 19. aldar, hjeldu
Pær áfrani að hafa svipaðan blæ fram eftir þessari öld. Rjett-
Uúnaðurinn fór Jialloka fyrir nýguðfræðinni, en spiritisminn
e^a öllu heldur liinar fræðilegu sálarrannsóknir ollu því, að
riftishyggjan varð ekki allsráðandi. En jafnframt því sem
larist var um trúaratriðin, Jijelt þjóðin áfram að byggja á
Slðferðis-liugsjónum kristindómsins, fyrst og fremst mannúð
°8 samlijálp. Ungmennafélögin, góðtemplarareglan og raun-
ar einnig samvinnulireyfingin og verlvalýðsfélögin lilutu fylgi
vegna þess, að kristindómurinn liafði undirbúið jarðveginn.
u breyting, sem orðið liefir frá því jeg man eftir, virðist mjer
ri'rillega vera í því fólgin, að allur almenningur er jákvæðari
kagnvart trúarbrögðunum sem slíkum, meðal annars af ]iví,
efnishyggjan á sjer ekki Jengur þá ótvíræðu stoð, sem hún
^tist ætla að eignast í lieimspekilega menntuðum mönnum.
eilt dæmi rná nefna viðliorf læknastjettarinnar, sem jeg tel
1,11 yfirleitt með beztu samlierjum og samverkamönnum prest-
aiina.
' UvaSa stefnubreytingar eru markverSastar aS því er guS-
,x‘öinga snertir á síSustu áratugum?
.■|eg geri ráð fyrir, að í öllum sjergreinum guðfræðilegra
Vlsinda bafi orðið miklar lireytingar. Hugur minn liefir lineigst
llest að Nýja testamentinu sjálfu, því að þar lilýtur að vera
ihundvöllur kristinnar predikunar á liverjum tíma. Umræð-
llllaf' um formsögulegu aðferðina og „kerygmatísku“ stefn-
7