Kirkjuritið - 01.03.1969, Side 7

^íagnús Oddsson, stúdent:
Avarp á æskulýðsdegi á Akranesi
3. marz 1968
Nú hringja klukkur inn helga stund,
og hljóminn ber yfir sæ og grund.
Nú óma sálmar við orgelliljóm,
og a>skan syngur þá glöSum róm.
ag er hátíðisdagur lijá ungu fólki á Islandi. Hvarvetna um
aDt streyma þúsundir ungs fólks í kirkju til þess að lilusta
guðsorð. En livers vegna er þetta ekki alltaf svona? Hvers
er kirkjusókn ungs fólks eins dræm og raun ber vitni?
i 3< er talað um það, hvað við unga fólkið eigum gott, við
• 1,rfum svo lítið fyrir lífinu að hafa, okkur er rétt allt upp í
fnar. En ef til vill er þetta orsökin. Mörg okkar hafa
lienJi,
ekki
enn mætt þeim erfiðleikum, að þeim finnist þau þurfa á
“Jlegum styrk að lialda.
j.„ n þfátt fyrir, að við unga fólkið lifum við allsnægtir og
t^seði, þá Jjer því miður á lífsleiða meðal okkar. Þá reynir
j ,argt °kkar að kaupa sér gleðina fyrir peninga í stað þess að
,^1‘ennar í kirkjunni, því að með hjálp kirkjunnar getum
] °nnð auga á Ijós í mvrkrinu, það er gle&ina í hinum
þvf S< ags^egu viðfangsefnum, námi og starfi. Ég man eftir
em bekkjarsystir mín sagði einu sinni, að hún færi
het * ^kju, °g þegar hún kæmi þaðan aftur, ætti hún mikið
t) - *a nieS að einbeita sér að náminu. Ég held, að þið skiljið
s^la*Vf^ eg a við; það, að í kirkjunni fær fólk þann frið og þá
g rr°’ seni svo margir þarfnast í þessum hverfula lieimi.
l. , asta hókin, sem Davíð Stefánsson sendi frá sér, endar á
i sem heitir Byrðin. Þar segir hann:
tsb óhasafn ið
á J-lkutsyri