Kirkjuritið - 01.07.1969, Blaðsíða 25

KIRKJURITIÐ
263
Þótt Ásmundi auðnaðist ekki aS sitja nema fimm ár á
Þiskupsstóli, er liann vafalaust í hópi þeirra biskupa íslenzkra,
sem lærSastir vom og samtengdastir |> jó3 og landi. Og kostuSu
Mtest kapps um aS vera einlægir Kristsmenn og sannir þjónar
kirkjunnar.
Órækir vitnisburSir era um þaS, aS Ásmundur GuSmunds-
son var vel fallinn til prestsskapar. En liugur lians stóS
siiemma til guSfræSikennslu og liann bar gæfu til aS geta
sinnt ltenni mestan hluta langs starfsdags.
Hann var nemandi dr. Jóns Helgasonar og prófessors Har-
aldar Níelssonar, brautrySjenda „nýju gu3fræ3innar“ liér á
landi og bar þess merki. En fátt var liónum fjær skapi en aS
vera niSurrifsmaSur. Hann ávann sér frjálslyndi og þroskaSi
HieS sér víSsýni, gróf livíldarlaust til sannleikans, liafSi aS
köfuSmarki aS komast til rétts skilnings á Nýjatestamentinu,
ei1 mat trúfræSina lióflega.
Einn lærisveina lians skrifar bér í ritiS um kennslu prófess-
°rs Ásmundar. Ég vík aSeins aS því, aS liann liélt uppi þeim
»8 prófessors SigurSar Sívertsens, aS bjóSa guSfræSistúdent-
11111 heim til sín öSra livora á veturna, til kynningar og viS-
l0e3na. Bar þar margt á góma og bundust föst vinabönd. Þetta
' ar sú kennimennska Sívertsens — og ég bygg Ásmundar líka,
~ sem var sumum lærisveinunum minnilegust og einna álirifa-
(lrýgst.
Eitt fannst mér aSdáunarverSast um biskupsstörf Ásmuudar.
Hversu lionum var þaS hugfólgiS aS vera óvilhallur. Sennilega
Var þaS liöfuS undirrót þess aS vinsældir lians fóru dagvax-
aildi meSan hann gegndi þessu vandasama embætti.
Engum, sem nokkuS þekktu til, leyndist, aS liann leit á sig
Sem þjón kirkjunnar og samstarfsmann allra, sem vildu vinna
kristni og kirkju eitthvaS til þurftar.
Hann var ekki hávaSamaSur, en málafylgjumaSur góSur.
ÁburSarmaSur, fortíSar kirkjuliöfSingi vildi hann ekki vera.
ei111 mun fúsar var hann virtur.
II
E,1ginn liefur setiS eins lengi í stjórn Prestaíélags íslands og
S111undur GuSmundsson þ. e. a. s. í aldarfjórSung. 18 ár var
lann formaSur þess.