Kirkjuritið - 01.05.1970, Blaðsíða 25

KIUKJURITIP
215
valds og klerkdómurinn jafnan sótzt eftir hefðarsætunum og
skarað eld að sinni köku af öllum mætti. Til þess að friða al-
þýðuna og forða eigin skinni liafi hann gyllt það fyrir lýðnum
íið þeir, sem verst ætlu hér í heimi, inættu vænta mestrar sælu
og upphefðar á liimnum. En sá himinn er aðeins hugarburður
þar sem ekkerl yfirnáttúrulegt er lil og Jiví síður nokkurt fram-
kaldslíf.
3. Kristin kenning kallar manninn lierra jarðarinnar og
segir hann guðsbarn og eiga von eih'fs lífs. Þess vegna liafi liver
einstaklingur ómetanlegt gildi. Og ekki stoði manninn að eign-
ast allan heiminn, ef liann fyrirgjöri sálu sinni.
Marxistar trúa Jiví bókstaflega að maðurinn sé kominn af
jörðu og skuli aftur verða að jörðu. Selja þar endapunkt.
Samfélagið -— ríkið — skiptir inestu niáli. Ekki einstakling-
tirinn. Hann er aðeins ein fruma þjóðfélagsins, sem rétt og skylt
er að meðhöndla eftir því, sem heill Jiess krefur.
Það er rétt en ekki rangt að hneppa þá í fjötra, sem gera
oppreisn gegn þjóðfélagsskipulaginu þótt Jieir geri Jiað eftir
beztu vitund og samkvæmt boði samvizkunnar. Valdhafarnir
eiga að liafa vit fyrir öðrum og samvizkan er ímyndun. Mis-
Jtyrmingar eru ekki umtalsverðar, ef málstaðurinn krefst Jieirra.
Skoðanakúgun ekki ranglæti og því síður blindni, einfaldlega
þjóðamauðsyn. Maðurinn á ekki meiri kröfur til lífsins á hend-
ttt’ ríkisins en flugan á liendur mannsins.
Kristnin segir Jiað frumskyldu mannanna að lifa í kærleiks-
ríku bræðrafélagi sem Guðs börn.
Marxistar halda fram að skyldan við flokkinn í þágu ör-
eIganna sé öllu æðri.
4- Samkvæmt kristinni kenningu á siðgæðiö rætur að rekja
•II réttláts og kærleiksríks Guðs. Höfuðboö Jiess gihla fyrir alla
"'enn á öllum tímum. En siðgæðisjiroskinn er að sjáfsögðu mis-
iiiunandi eins og menningarstigin.
Marxistar telja allar siðgæðishugmyndir afstæðar og tíma-
liuiidnar. Háðar ástandi og þörfu in ríkisins. Þeir geta fallizt
‘l „tilgangurinn helgi meðalið“ eins og Jesúítum var áður
torið á brýn. Þeir geta bent á að yfirstéttirnar hafi löngum
sniðið siðalögmálið á kné sér og hagrætt því eftir eigin geðjiólta
°ktir hentugleikum.
Sé Jiví marxistum ekki láandi jmtt þeir móti sitt siðgæði