Kirkjuritið - 01.05.1970, Blaðsíða 30

220
KIRKJURITIÐ
spor. Hann á möguleika til mikils vaxtar og allir samniála uni
að’ lians er margvísleg þörf. Aðeins fátt af því er nefnt í laga-
greininni um lilutverk lians eins og gefur að skilja. Og liver
tími gerir sínar kröfur. En m. a. gerir sjóðurinn kirkjuna ó-
liáðari ríkinu á vissan hátt, sem reynast mun hollt í framtíð'-
inni. Og því verður að treysta að honum verði jafnan giftu-
samlega og réttlátlega varið.
En betur liefði mátt vinna að breytingu á prestakallaskipan-
inni.
Nýlunda
Óljúgfróður rnaður, lagvís og morgunvakur fullyrðir að lagið
við „Ég kveiki á kertum mínum“, liafi verið leikið undir
morgunleikfimi títvarpsins nýlega.
Þessi fagri sálmur er afar vinsæll og m. a. tíðum sunginn
við jarðarfarir þessi árin. En að notkun lagsins væri orðin
svona víðtæk kemur flatt upp á mig.
Um smekkvísina er ekki deilandi.
En óskandi að ekki verði gripið til „Allt eins og blómstrið
eina“ á eftir.
Braghenda
Tíminn, lífið, lestir, dyggðir, löður, fjura,
þraut og lieill lijá þjóða skara,
það er allt að komu og fara.
(Gömul vísa.)
Nýhenda (Sigurðarbragur)
Þú skalt líðu heimskra háð,
Iiógvær allar tleilur sefa,
|iú skalt hlýða, ef lieillaráð
hygginn maður vill þér gefa.
(Gömul vísa.)