Kirkjuritið - 01.05.1970, Side 41

KIRKJURITIÐ
231
Baktal um kristna menn
Einn er sá glæpur, sem vér kristnir menn erum oft bornir:
Fólk segir að vér söfnumst saman í leynum, drepum ungbörn
°g etum þau upp ti! agna, síðan fremjum vér liið svívirðileg-
asta sift’leysi. Komuin vér því fyrir á hinn kænlegasta hátt:
Eindum liund við ljósastikuna en egnum svo fyrir' liann með
tnatarbita. Um leið og hundurinn hoppar eftir bitanum veltir
Eann ljósastikunni. Verður þá þreifandi myrkur og eigum vér
kristnir menn að þrífa jafnvel mæður og systur og fremja
'neð þeim svívirðu! Þetta ey liorið út um allt, en það hefur
aldrei verið sannað. Það liefur ekki einu sinni verið rannsakað.
Menn neita því í réttinum að yfirlieyra nokkurt einasta vitni
varðandi þessar sakir. En, lierrar mínir, beitið skynseminni, þá
mun yður verða ljóst, að það sem vér erum sakaðir um, er lirein
Jjarstæða! Fjandmenn vorir umkringja oss á alla vegu. Gyð-
mgarnir hata oss, hermennirnir leitast við að kúga af oss fé,
.la5 heimilismenn vorir eru oss ósjaldan óvinveittir. Vér eilum
nmsetnir og sviknir dagsdaglega. Iðulega er ruðst inn á sam-
koniur vorar og guðsþjónustur. Hefur nokkru sinni komið
fyrir að óvinir liafi fundið þar myrt barn? Eða bafa menn
ef til vill rekist á oss blóðuga um munninn? Og hefir nokkur
°rðið þess var, að krislin eiginkona væri honum ótrú í minnsta
mæli?
Oss dylst ekki, að þér munuð segja: Aldrei rýkur án ehls,
eiltlivað hefur almannarómurinn fyrir sér! En bafi einhver
f'iðrónnir við rök að styðjast Iilýt ur að vera unnt að sanna
það nieð rannsókn. Ef ekki er liægt að sanna hann, er hann
•'kkerl annað en lausafrétt, eða réttara sagt lýgi. Þetta baktal
! vorn garð getur lieldur ekki átt sér raunverulega stað. Hugs-
iij þér yður í sporum kristins manns! Þér farið til veizlu með
viinun yðar. Og þá ættuð þér að reka hníf í lítið barn, svelgja
síftan volgt blóðið eða dýfa í það brauðinu, og borða síðan
'Oeft beztu lyst. Síðan legðust þér við borðið og gættuð þess
telja livar móðir yðar eða systir lægju í jörðinni. Og síðan
' r Eundsinyrkrið dytti á, fremduð þér með þeim svívirðu. Og
l'etta gerðuð þér allt í þeim tilgangi að erfa eilíft líf? Gætuð
þér eitthvað þess háttar? Hvernig fáist þér til að trúa því,
vér kristnir menn fremjum annað eins? Höfum vér ef til