Kirkjuritið - 01.04.1975, Qupperneq 47

Sira Jakob Ág. Hjálmarsson, Seyðisfirði:
HVINNINGUR MINN
^ugleiðingar vegna skrifa um hina hreinu tru.
Urri hina hreinu trú hefur margt verið
raett að undanförnu vegna skrifa sr.
Ueirnis Steinssonar í síðasta Kirkjuriti.
Hann hefur hlotið ómakleg andsvör
skrifa sinna og sum ófyrirleitin, því
sv° er að sjá sem enginn þeirra, sem
skrifað hefur, hafi unnt honum þess
frelsis að láta skoðanir sínar yfirleitt í
'jós. Það er sem menn hafi óttast svo
kennivald hans, að þeir teldu að skrif
^^ns kynnu að binda hendur þeirra. Ég
ski> það vel, því ræða hans er áhrifa-
mikil og ég spái því, að hún kunni að
marka þátíaskil í íslensku kirkjulífi,
^vi ekki stendur hann einn á báti.
Stóryrði þau, sem einkum hefur verið
1,1 vitnað úr ræðu hans, mun hann
verða að standa við, því þau eru rök-
studd framar í ritsmíð hans. Þau eru
Því ekki slagorð án undirbyggingar,
engar loftbólur, sem stungið verður á
með lítilli fyrirhöfn.
Erindi hans var fyrst og fremst til
kollega hans og þannig fram sett. Þarf
því nokkra þekkingu til að geta rætt
málið á þeim grundvelli, sem hann
setur það fram. Ég vil því benda fólki
á að hrapa ekki að niðurstöðum án
þess að vera visst um að hafa skilið
málflutning höfundar.
En hvernig er það annars, er yfirleitt
nokkuð hægt að fullyrða um, hvað
felst í hinni hreinu trú? Er hún ekki
einkamál hvers og eins? Ef svo væri,
hefðum við hvorki þörf né möguleika
á ýmsu því, sem við tengjum nafninu
kirkja. Hver ætti þá að nema sín fræði
sjálfur til að tryggt verði, að aðrir hafi
ekki áhrif á trúarupplifun hans. Sam-
eiginleg guðsþjónusta yrði lítils virði
undir þeim kringumstæðum, því undir
hælinn lagt, hvort nokkur fyndi þar
nokkuð handa sér. Og svo yrði um
fleira.
45