Fríkirkjan - 01.03.1902, Qupperneq 15

47
þeir, sem þú sérð í fari barna þinna og hefur andstygð á, eru
opt og einatt gallar sjálfs þíns, og að hvert barn er kallað til
þess að verða guðs barn, að vér eigum að styðja að því eptir
mætti, og eina ráðið til þess sé ósérplæginn kærleikur. Það er
áríðandi í þessu efni að krossfesta og deyða alla eigingirni
gamla Adams, enda er sú krossfesting til tímanlegrar og eilífr-
ar gleði.
V. Yfirsjón, refsing, fyrirgefning.
Það kemur bezt í ljós, þegar foreldrarnir fara að skipta
sér af synd barna sinna, hvort þau hafa nokkuð af guðdómleg-
íá vizku eða ekki. Sá, sem veit ekki, að syndin er lands og
lýða tjón, getur aldrei alið börn vel upp, þvi að börnin eru
einnig partur af „lýðnum“. Sæl eru þau börn, sem eiga þá
foreldra, sem eru gagntekin af heilögum ótta gagnvart allri
synd, ótta, sem segir: „Hvernig skyidi jeg aðhafast svo mikla
óhæfu, að syndga á móti guði?“ -— Sæl eru börnin, þegar
foreldrarnir forðast og hata alla synd, enda þótt það sé í mikl-
um veikleika. Þeir foreldrar munu rata rétta leið með börn-
in sín.
Eins og kunnugt er, er syndin ekki ætíð jafn augsýnilega
viðbjóðsleg og fráfælandi, og í fari ungra drengja og lítilla
telpna er hún stundum jafnvel ástúðleg og hugðnæm að ytra
útliti, eða að minsta kosti skemtileg og brosleg. l?vi er nú
ver og miður að margir foreldrar hlæja að þrjózku „dreng-
hnokkans" sins og stórlyndi hennar litlu dóttur sinnar, og
þykir það góður vottur um fastlyndi og táp. Margir foreldr-
ar hafa og gaman af, þegar litli drengurinn þeirra lumbrar
duglega á systkinum sínum, en gleyma því, að það er ekki
tómur kai'lmennsku vottur heldur vottur um bráðlyndi og
drottnunargirni. Þá eru opt aðrir foreldrar, sem raunar þykir
syndir barna sinna óþægilegar og athugaverðar, en þeir eru
of kjarklausir og viðkvæmir til þess að grípa til alvarlegra
ráða. Þeim þykir opt.ast nóg að áminna eins og Elí: „Börn
mín góð, hvað er það, sem jeg heyri um yður?“ Þegar svo
allt ætlar um koll að keyra, gripa þeir snöggvast i taumana,
„en það er ekki gaman að eiga í sífeldri orrahríð við krakk-
ana“, segja þeir, og sleppa svo taumunum aptur. Margur