Kennarinn - 01.12.1898, Blaðsíða 17

—31
SKTRINQAR
llvors vojíim líðnr oss betur iiin jóliu on ú nokkrum öðruin tíma úrains? Er )mð
vognn gjnfannn, soin vór )>ú fáum frú elskulegum viuum? Ef svo, )>ú lærum vér af
f.vrsta vorsi loxíunmir hvor or liin mosta.gjöf, sem oss liofur nokkurn tíma verið
gefln. ITin bozta jólagjöf er Jestís Kristur, sem guð liefur gelið oss, vegna
).oss lioniiin þykir vænt um oss, og vill gleðja oss eilíflega. Hann elskaði oss svo
mikið, að liann gat ekki )>olað að s.'ú oss glatast í myrkrum syndaripnar og gaf
uiöiiininum |>ví “siun oingetna son til )>ess að liver, sem úliann trúir ekkiglatist held-
ur bati oilíft líl'.”
Eigið )>ið, börnin góð, kanske lítinn bróðir lieima, som ykkur |>ykir ósköp vænt
iini, Engutn maniii vilduð )>ið gofa liann í jólugjöf? En meira liefur guð )>ó
golið oss. Svo mikið elskaði hann oss, og svo mikið vildi hann tímiina til
að gleðja oss, að hann gaf oss ú liinni fyrstu jólanótt sinn einka son og
bofurfyrir liann heitið oss eilífri gleði of vér trúuin.
(Tuðs son kom okki eins og voldugur höfðingi til að hegna oss fyrir syndir vorar,
oinsog vór |>ó úttum skilið, lieldur kom liaiin til ,ið taka búrtu syndiua og frelsaoss
frú lienni með fórnardauða síiium ú krossinum. ITvernig getum vjer )>ú annað en
olskað )>otta blessaða baru, som kom t.il vor frú liimnum t.il að lifa með oss og
deyja fyrir oss.
Hanu kom ú jörðina til vor til )>ess vór getum, ef vér elskum hann, komast til
lians ú liimnum oglifað )>ar hjú honum að oilífu.
Haldið )>ið ekki, kæru börn, að hin bozta jólagjöf, sem )>ið getið fengiö,
só barnið .losús, og ætt.um vér ekki aft.ur ú móti, að gefa lionum hjörtun vor
og clska liaiin, sem oss liefur elskað að fyrrabragði?
óói vitið að vondir menn fremja vonzku-vork sin í myrkrinu, )>ar sem )>eir lialda,
að enginn sjúi )>ú. lioss vogna er syndinni lýkt við myrkur, al' því lika, að hættulegt
or í inyrkrinu, )>ví vór sjúuin |>ú okki |>að, sem or í kring um oss. Kristurer algert
ljös og )>oir soin elska hann )>ola ekki að vera í myrki'i syndarinna. ]>ess vogna er
sagt, að of vórokki meðtökum Josú-barnið, som guð gaf oss ú jólimum, )>ú só )>aö
merki |>oss, að vér elskum syndina og myrkrið meir on Josúm og ljósið hans.og,
)>ú muni guð vissulega dæma oss og liogna oss.
Guð segir oss, að þetta só sannloikur, jafnvel |>ó vór ekki trúum )>ví, og lexían end-
ar moð þessum orðum: “Paðirinn olskar soiiinn og liofur getiö alla liluti í lians vald.”
Jcsús elskar oss jafnvel meir en móðir vor gotur elskað oss. Ef vór gerum hanii að
vini vorum, þtirfum vér ekkert að óttast,né hræðast sj ndasekt vortt.því hann or þú fús
ttð fyrirgofa oss allar vorar skttldir.Vór skuluin )>ú olsktt Jesúm al'öllu lijarta og biðja
til liatis um fyrirgefning allra synda, og |>ú verða jólin oss svo undur gloðileg.
Þessi lexía er lijarta biblíunnar. Frú minnistextannin vorum streyniir Ijós og
lif út iim allar æ. ar hinnar trúarlegu tilvoru. Þetta lijarta biblíunnar er hjarta
guðs. Harniðí Hetleliem er hinn mannlegi búningur J.oss.
í dag er jóladagur Nú oigið )>ið, börnin uiín, að vera glöð og kút, en þið
niogið ekki lúta gleðina loiða ykkur t.il syndar nieð )>ví, að liugsti um veraldleg-
an gla : .i c.g ósiðsamlega leiki. Þot.tti er helgtir dagur, helgasti dagur úrsins
þvi “í dag er yður frelsari fæddur.