Kennarinn - 01.12.1898, Blaðsíða 7

—21
3,- I/OFSÖNGU11 ENGLANN A.
(Lúk. 2:13,14.)
Lug: Ihítíd öllumhœrri stund er «ii.
Dyrð sé guði hæstum liæðum í,
haiin ernú í <lag á jörðu fæddur.
Gjiirviill jiirð sig gleður nú af [>vf:
guð er sjíilfur manna holdi klæddur.
Nú á jörðu gefur guð sinn frið,
guð á himnum elskar mannkynið.
Kærleik guðs síns gleðjast allir við:
gjiirviill heimsins ]>jóð og englalið.
4.—LOFSÖNGUll SÍMEONS.
(Lúk. 2:27-32.)
Lag: Yakna, H'ions veröir knlla.
Nú ég, drottinn, fer í friði,
nú fullnægt er ]>vl augnamiði,
er liingað til ég horft hef á.
Fyrirheit Jjfn fylt ]>ú hefur,
er frelsarann, sem oss ]>ú gefur,
mig loks ]>ú hefur látið sjá:
]>itt heilagt hjálparráð,
er hér ]>ú bjóst af náð
iillum ]>jóðum
til blessunar
og bló.ngunar,
og ]>ér til dyrstu dásemdar.
Atii. Dessir fjórir lofsöngvar, sem séra Valdinnir Briem hefur ort
fyrir Kcnnarann, eru út af liinuin fjórum lofsiingvum nyja testamentisins,
sem kallaðir eru Magnificat, Benedictus, Gloria in excelsis, <>g
ATunc (tiniittis og sem um allar aldir kristindómsins hafa verið sungnir
' kirkjunni við hátíðahiild hennar. Að fá ]>á nú á íslenzku undir ]>essum
fiigru siinglögum, hlytur að vera iillum hið inesta fagnaðarefni. Vér
erum liinum háttvirta hiifundi hjartanlega ]>akklátir fyrir |>essi fiigi-u ljóð,
eins <>g fyrir iill trúar-ljóðin lians, sem svo mjiig gleðja hjiirtu allra
frúaðra íslendinga. llitst.