Kennarinn - 01.09.1899, Side 5

—173—
lega, að innilegt samfélag getur átt sér stað milli bæði nemend-
anna sjálfra og milli nemendanna og kennaranna. Og p>að, sem mað-
ur oft sækir bezt í skóla, er viðkynning við göfuga og stóra anda
J>eirra, sem J>ar eru ákrifamestir menn. Petta atriði er að fá alsherj-
ar viðurkenningu, og Jieir sem fylgst hafa með í ritgerðum um
Jjetta mál í tímaritunum p>etta seinasta ár, vita hrernig yíirburðir
smærri skólanna hafa verið viðurkendir frá Jjessu sjónarmiði. Eins
um hið síðara atriði. í colleges kirkjunnar ög prívat skólastofnun-
um liggur venjulega ákveðin stefna til grundvallar fyrir öllu og
ákveðin lífsskoðun gengur gegn um alt nárnið. í skólum kirkjunnar
er pað vitaskuld andi kristindómsins, sem ræður, og hin kristilega lífs-
spelti, sem gengur gegn um alt. Arangurinn er sá, að Jjaðan koma
monn, sem fengið liafa fasta og ákveðna andastefnu og lífsskoðun. Og
enn J>á verður pví vart neitað, að liisskoðun kristindómsins, Jjegar hán
fær að njóta sín frjáls og göfug hjá mentuðum manni, só hið blessunar-
ríkasta afl í sálarlífi einstaklingsins, sem J>á verður líka að sterkasta
upplyftingarafli í mannfölaginu. Enn J)á eru orð liins forna spekings
sönn: “Ótti drottins er upphaf vizkunnar, og pekking hins heilaga
sönn hyggindi.”
Uniji íslendintrur! revndu að verða sem allra bezt mentaður, eignast
sem mesta “æðri rnentun”; en gleym ekki, um fram alt, liinni œðstn
mentun: ]>roska sálariunar í heilögu samfélagi við guð.
HALLGHlMUR PÉTURSSON.
(1614—1874)
Kæru börn og ungmenui!
Hið fyrsta af öllu, sem við lærðum utan að, var að biðja - bæn. Og
fyrsta bænin var “faðir vor”, Sú bæu er eftir Jesús sjálfan. Hann bjó
hana til, bað fyrstur [)á bæn, talaði fyrstur pau orð. Svo voru ]>að einnig
aðrar bænir, sem við lásutn á kveldin—stunduni hugsunarlaust og gagns-
laust, [>angað til á fnllorðins árunum
Næst “faðir vor”-bæninni, hafa víst flest íslenzk börn, í meira en 200
ár, lært og lesið: “Vertu, guð faðir, faðir minn,” og “Dauðans stríð af J)ín
heilög hönd,” eða “Minn Jesú, andláts orðið pitt,” og ógrynni af versum
líkum Jjessum.
Og öll ]>essi vers, og mörg önnur, éem J>ið kunnið eins og “fiiöirvor,”
eru eftir íslenzkan prest, sem dáinn er fyrirlöngu—sem lifði, leið og söng
guði lofgerð, einmitt J>egar fólkið út á íslandi, börnin og allir, áttu svo
óumræðilega bágt og fundu, að J>iiu ]>urftu að biðja guð.