Kennarinn - 01.09.1899, Síða 8
■176—
Lcxfci 24. sept. 1899. 17. sd. e. trln.
JAKOB OG ESA 0 FINNAST.
I. Mós. 33:1-5, 8-11, 15-17.
Minnistexti.—Taktu þó viö gfifu minni, sem þér var færð, þv; guð liofur ver-
ið mér goður og ég hef nóg eftir. Og hann lagði að honum, en hinn tók
við. (11. v.)
B/KN. —Almáttugi guð, sem liefur auglýst oss kærleika þinn í dauða þíns
eingetna sonar, úthell þínum heilaga anda ylir oss, svo vér getum auðsýut
meðbræðrum vorum sannan kærleika og fyrirgefningáranda, og sýnt ávexti
hreinnar iðrunar, fyjrlr Jesúm Krist vorn drottin. Amen.
8PUKNINGAR.
I. Texta sp.—1. Með livo miklu föruneyti kom Ksaú? 2. Hvernig skifti
Jakob fjölskyldu sinni? 8. I-Ivernig bar liann sig sjálfur til þegar hann gekk
á raóti bróður sínum? 4. Ilversu ástúðlega tók Esaú á móti honum? 5, Ilvaða
spurningu ' lágði Esaú fyrir liann? G. llverju svaraði Jakob? 7. Að liverju
spurði Esaú aftur? 8. Ilverju svaraði Jakob? 9. Tók Esaú loks við gjöfun-
um? 10. Hvernig lagðí Jakob að honum að gera það? 11. Ilvað lagði Esaú
til? 12. Hvað sagði Jakob við því? 13. Hvað geröu þeir bræður svo?
II. SöguIi. SP.—1. Ilöfum vér nokkra vissu l'yrir því, að Esaú hafl haft
fjandskap í huga gegn Jakob? 2. I livaða tilgangi raðaði Jakob fólki sínu
eins og liann gerði? 8. llvað þýddu hinar mörgu hneigingar hans? 4. llvað
fylgdi því að þiggja gjöf líka því, sem Jakob bauð? 5. Hvað átti Jakob við
með að segja: “Ég hef sóð þitt andlit, eins og ég s.ei guðs andlit”? G. I>ví
vildi Esaú skilja eítir nokkuð af mönuum sínum hjá Jakob? 7., Því viidi
Jakob |>að ekki?
III. TkúpræÐisi.. bp.—1. llvað sýuir þrð í liugsunarhætti .lakobs, liversu
oft lianu ininnist á náð guðs? 2. llvað þýðir þetta orð “uáð?” 3. Því hef-
ur liann það orð við Esaú einnig? 4. Ilvaða gjöf getum vér iioðið guði
til að ávinna oss volvild lians? 5. Haíði guð eða hafði Jakob snúið Esaú
til sátta? 6. Hvernig er oss kent að friða óvir.i vora?
IV. IIeimfærii.. sp.—1. Ilvað er fyrra áherzlu-atriðið? 2. Hvað er siðara
álierzlu-atriðið? 3. llvernig ættu börnin að hegða sér og hvernig ættu þau
að vera uppalin, fyrst þau eru náðarsamlegar gjaflr guðs? 4. Hvert er aðal-
verðmæti gjafa? 5. Er það lofsvert eða ekki, að böruiu hegði sér vel heima
og í sunuudagsskólanum í þeim tilgangi að fá gjafir?
ÁIIERZLU-ATRI DI.—1. Með þvi að breyta örlátlega, drengilega og vel, án
alls drambs og sérbyrgingsslcapar, sigrar maður ol't óviui sina og gerir þá að
æíilöngum vinum. 2. Esaú rak írá sér hatur, sem þroskast hafði i liuga
hans i 20 ár, og liljóp til inóts við bróður sinn og þeir föðmuðu livor
annan á ný. Eins ættuin vér að gleyma gömlum misgerðuin og elska liver
annan meðan þess er kostur.
ERUMSTRYK LEXÍUNNAR,—I. Lofsverð sætt.
II. Leyndardómar sefandi áhrifa og livað l'ramleiðir þau.
III, Góðvild og örlæti Jakobs við Esaú,—ímynd gæzku guðs og sáttfýsi
hans við mennina.