Kennarinn - 01.09.1899, Qupperneq 15

SKtEINGÁR.
Þagsir ísak las hin spámaiinlegu blessunarorð yfir Esaú msoiti hann svo: “Sjsi!
feiti jarðsirinnar mun verða hinn bústaður, og dögg liiminsins þar ofan að, og af
sverði þínu muntu lifa.” Þessi orö rættnst. Fjölskylclsi hans var stör og afkomend-
ur han . ríkir og voldugir liöfðingjar, er gát.u s<5r frægðar fyrir lireysti sakir og her-
mensku. Þjóðflokkuriun var kailaður Edomítar eftir viðurnefni Esaús. Yið þá
átti Israelsljður einatt i ófriði eftir að hann náði haldi á Kanaanslsrudi.
Esaú skildi til fuls og ails við Jakob og fórburt úr áttliögum feðra þeirra. Þrjár
aðal-ástæðdr rcðu )>ví: Fyrst og fremst var eign hans og fénaður orðin svo mikill
að liann þarfnaðist meira landrúms en þeir bræður liöfðu, eftir að Jakob kom heiin
með fónað sinn frá Mesapótamíu; í öðu lagi var Esaú að upplagi hneigður til yeiða
og kaus því lieldiir að búa í landinu Seír, sem var hrjóstugt land og fjöllótt og þvi
betur við hæfi lians; og loks var það vegna mægða liaus við heiðingjana, að hann
leitaði til bygða þeirra.
Vegna þessa varð Esaú siigerlcga að hverfa frá átthögum sínum og frændum.
Það er bæði hættulegt og rangt að bindast hjúskaparböndum, sem óleyfileg eru.
Esaú leitaði sér kvonfangs utan þjóðílokks síns og trúbræðra, og stygði með því
bæði föður sittu og móður. Alt líf lians broyttist við þetta. llver synd er synd móti
einhverjum ððruin jafuframt sjálfum sér: dóttirin leiðist afvega og hærur föðurs-
ins lmíga til jarðar; sonurinn fellur í synd, og augu móðurinnar eru sífelt grsit-
bölgin, öll fjölskyldan er niðurlægð.—Esaú skildi sig við föður og móður, vék frá
sáttmálanum (sagði skilið við kirkjuna), en fyrir það gieymist hann lika í sögunni.
Hin stóra synd Esaús var fólgin í því, að liann fyrirleit andlega hluti. Þaðer hið
iieimskulegasta, sem nokkur getur gert, en )>ó svo oftgert. Esaú seldi frumburðar-
réti siim fyrir eina kjötmáltíð; Eva seldi andlegt líf sitt fyrir forboðinn sívöxt; Bíle-
am fyrir loforð, sem aldrei var uppfylt; Akan fyrir klæði, sem hann aldrei kom í;
Akali fyrir víngarð, sem hann aldrei naut; Júdas fyrir 30 silfur peninga, sem liann
aldrei brúkaði; hinn glataði sonur fyrir munaðarlíf, sem enti í svínahjörð. Esaú
er fyrirmynd þeirra, sem til að svsila liolds- og munaðarfýsu sinni. selja eða gefsi frá
sér hina dýrmætustu andlegu arflcifð og drengskap sinn og sóma. Maurapúkarnir
selja sálu sína fyrir gull; menn, sem þrá upphefð, embætti og stjórnarvöld, leggja
í sölurnar æru, mannorð og samvizku; já, fjöldi fólks kaupir gæði þessa heims
fyrir sælu himnaríkis, og kýs kvalir helvitis, svo þeir litla stund fái notið líkamlegr.
ar gleði.
Vegna þess, að Esaú livarf frá sáttmálanum, liætti að lifa í liinu andlega ríki guðs
liór á jörðunui, varð hann og sifkoinendur hans að ósiðuðum þjóðflokk. Síðan
kristindómurinn kom í heiminii hefur sagan sýnt, að liver sú þjóð, sem undir
áhrifum kristindómslns lifir, tekur framförum til mentunar og siðfágunar en
þær þjóðir, sem án kristindómsins eru, eru einungis hálfsiðaðar eða algerlega
siðlausar. Kristindómurinn er liið eina afl, sem lialdið getur lieimiuum við
og hrundið honum áfram til fullkomnunar.