Prestafélagsritið - 01.01.1925, Page 11
6
Sigurður P. Sívertsen:
Prestafélagsritið.
trúarþekking og siðgæðishugsjónir. En hins vegar er kristin-
dómurinn líf, líf í samræmi við kristilegu trúarþekkinguna og
siðgæðishugsjónirnar.
Hvorugu þessara aðalatriða má gleyma, þegar talað er um
þetta mál. Ef öðru er gleymt, komast menn út í hættulegar
öfgar. Ef óheilbrigð áherzla er lögð á annað, á kostnað hins,
verður um einhliða og óheilbrigðan kristindóm að ræða.
Þetta verðum vér að hafa í huga, þegar vér ætlum að gjöra
oss þess grein, hver sé kjarni kristindómsins.
Lítum þá fyrst á kristindóminn sem þekkingu, — trúar-
þekkingu og siðgæðishugsjónir.
Geta kristnir menn lengi verið í vafa um, hver sé þar
kjarninn?
Er Nýja testamentið oss ekki öruggur og ótvíræður leiðar-
vísir í þeim efnum?
Förum til Nýja testamentisins og athugum lýsingu þess á
sannleikskenningu kristindómsins.
í samstofna guðspjöllunum verður fyrir oss eitt orð, sem lýsir
kjarna kristindómsins betur en hægt er á nokkurn annan hátt.
Það er orðið fagnaðarboðskapur, evangelíum.
Nota allir þrír fyrstu guðspjallamennirnir þetta orð, til þess
að lýsa prédikun Jesú. Þó hafa þeir ekki sjálfir fundið upp
orðið, heldur skýra þeir svo frá, að Jesús hafi sjálfur notað
orðið um boðskap þann, er hann var sendur frá Guði til að
boða mönnunum.
Þetta er þá að þeirra dómi aðaleinkenni kristindómsins, að
þar er um fagnaðarerindi, um fagnaðarboðskap að ræða.
Þetta hefir kristileg kirkja undirstrikað fyrir alla tíma með
því að nota orðið evangelíum, guðspjall, sem heiti á þeim
fjórum ritum Nýja testamentisins, er segja frá lífi Jesú og
kenningu.
Með þessu er þegar afmarkað, hver sé frumtónn og þunga-
miðja kristindómsopinberunarinnar.
Kristindómurinn er samkvæmt kjarna sínum og insta eðli
fagnaðarboðskapur, gleðitíðindi fyrir mannkynið í heild, fagnað-
arerindi ætlað hverri þeirri mannssál, er því vill veita viðtöku.