Prestafélagsritið - 01.01.1925, Qupperneq 72

Prestafélagsritið.
Evangeliskt viðhorf.
67
væri varúlfur, þá gæti hann ekki lýst neinu yfir í nafni kirk-
junnar, sem ekki væri sannleikur.......Og hver sem páfinn
er, hvort sem hann er heilagur maður eða varúlfur, þá er
það sem hann bindur og leysir, bundið og leyst í nafni himn-
anna og fyrir himneskt vald« (Kaþólsk viðhorf bls. 21—22).
Og Halldór segir: »Það er bábilja og hneyksli að hyggja að
Guð hafi stofnað kirkju, sem geti farið vilt og kent lýgi«
(Sama bók, bls. 22). Eg mundi geta samþykt þetta, ef Halldór
sannaði mér, að hin sýnilega kirkja með sínu mannlega skipu-
lagi og mannlegu annmörkum og þá sérstaklega hin róm-
versk-kaþólska kirkja sé eitt og hið sama sem hin sanna
kirkja eftir Guðs hjarta og samkvæmt innri hugsjón sinni. En
sakir þess að hvorki Halldór né nokkur annar kaþólskur rit-
höfundur hefir getað sannað mér þetta eða hnekt staðreynd-
um kirkjusögunnar, þá vil ég fullyrða með allri þeirri alvöru,
sem ég á til: Það er bábilja og hneyksli, að segja eins og
Halldór: „Oskeikulleiki kirkjunnar og guðdómur Krists stend-
ur og fellur hvort með öðru“ (bls. 22). Gagnstætt kaþólsku
viðhorfi Halldórs set ég fram mitt evangeliska viðhorf: „Guð-
dómur Krists stendur óhaggaður um aldir, þó að páfa og
kardiná/asamkundum skjátlist í samþyktum sínum og kenn-
ingum“. Gagnvart kenningu Halldórs og Vatíkanþingsins skír-
skota ég með innilegu samþykki til orðanna, sem sögð voru
af Lúther í Worms 1521 upp í opið geðið á keisara og
sendiherra páfa: »Svo sannarlega sem ég verð ekki sann-
færður með vitnisburði heilagrar ritningar og með skýrum og
ljósum rökum, — því að ég trúi hvorki páfa né kirkjufundum
einum, svo víst sem það er, að þeim hefir einatt skjátlast og
þeir lent í mótsögn við sjálfa sig — þá er . . . samvizka mín
fangin í orði Guðs«. Þetta er enn í dag hið evangeliska við-
horf við kenningu kaþólsku kirkjunnar um óskeikulan páfa,
og öllu tilkalli kaþólsku kirkjunnar til að drotna yfir sálum
og samvizkum manna. Hver er sá er vill gefa sig með blindri
hlýðni undir það vald, sem heimtar undir sig sannfæringu
nianns og samvizku? Það er að vísu von að Halldór geri
t>að, sem segir að »engir geti hugsað frjálst nema brjálaðir