Prestafélagsritið - 01.01.1925, Qupperneq 109

104
Ásmundur Guðmundsson:
Prestafélagsritiö.
í hönd eins og lýðurinn, sem fagnaði innreið Krists í Jerúsalem,
]arðarfarir þeirra eru gleðihátíðir, pálmasunnudagur og undan-
fari hins eilífa páskadags. Það er aðeins stundarbið, þangað
til ]esús kemur: Innan skamms og þér sjáið mig ekki — og
aftur innan skamms og þér munuð sjá mig. Þangað til vilja
þeir hlynna að hverri minningu um hann. Þær eru eins og
heilagur eldur á jörðinni, sem logar svo, að ekkert fær slökt
hann. Þeim fer öllum lærisveinum hans eins og hinum tveimur,
sem til Emmaus gengu, er þeir lifa upp aftur í anda það,
sem hann sagði og gerði hér í lífi og upprisinn, hjörtu þeirra
brenna á veginum. Minningarnar verða jafnframt grundvöllur-
inn undir andlegum störfum þeirra. Því að næst lifandi trú á
Drottin, krossfestan og upprisinn, var bróðurelskan sterkasti
þátturinn í lífi þeirra og einkendi það mest. Þeir lifðu í nýj-
um heimi við bjartan og eilífan dag, en alt í kring um þá
var fólk, sem engan ljóma hafði séð af þeirri dýrð og var
því enn í dauðanum. Þeir þráðu það, að því mætti auðnast
að sjá og reyna eitthvað af hinu sama og þeir og að þeir
gætu leitt það inn í lífið og ljósið, sem þeir sjálfir áttu. Og
til þess var aðeins einn vegur, að segja því frá minningunum
um Jesú, einkum dauða hans og upprisu, en treysta honum
sjálfum til þess að fullkomna verkið. Mynd hans muni birt-
ast því og það finna kraft og kærleika persónu hans. Þeir
voru flestir alþýðumenn og sögðu því frá látlaust og blátt
áfram. En slík frásögn bjó einmitt yfir mestum mætti í öllum
sínum einfaldleik. Hún var bezt boðun fagnaðarerindisins.
Þessi sterki straumur, sem leikur um Markús, eignast upp-
sprettu í hjarta hans. Hann getur sízt horft svo á, að hann
hafist ekki að. Hann fer sjálfur að boða Jesú og vinna þannig
að útbreiðslu kristninnar, eins og móðir hans hefir gert á
sinn hátt og fleiri í ættinni. Tvent hefir haft mest áhrif á
hann á þeim árum og jafnframt orðið honum sterkust hvöt,
annað það, hversu lærisveinarnir liðu mikið fyrir trú sína.
Þeir eru handteknir og húðstrýktir, Stefán grýttur, Jakob
höggvinn, Pétri varpað í myrkvastofu til aftöku, en kemst þó
úr greipum dauðans heim í húsið til þeirra mæðgina. Hitt er