Prestafélagsritið - 01.01.1925, Qupperneq 125

120
Dr. Jón Helgason:
Prestafélagsritiö.
brunn í skólagarðinum bauð rektor Raaschou-Nilsen í viður-
vist allra kennara og skólasveina gestina velkomna, en Söder-
blom erkibiskup þakkaði fyrir viðtökurnar með nokkurum
orðum. Þá var sungið »Der er et yndigt Land«. Eftir að
okkur hafði verið sýndur skólinn, sem um eitt skeið hafði
íslending í báðar ættir að forstöðumanni, sem sé dr. theol.
Georg Holger Waage (son Ólafs Gíslasonar1) kaupmanns á
Akureyri, f 1797, og Sigríðar Oddsdóttur frá Kleif í Fljóts-
dal, t 1850), gengum við til heimilis skólastjóra og neyttum
þar allir morgunverðar. KI. 1 e. h. var svo ekið af stað frá
Sórey í 9 bifreiðum í yndislegu veðri til Vedbygaard. Var
það hálfrar stundar akstur. Eftir að við höfðum komið okkur
fyrir hver á sínum verustað og dustað af okkur ferðarykið
og síðan neytt máltíðar, fór fundarsetning fram kl. 2V2. Dr.
Ostenfeld Sjálandsbiskup bauð okkur alla velkomna, skýrði
frá tilgangi fundarins og lagði fram fundarsköp, sem fylgt yrði
á fundunum og allir yrðu að gera svo vel að hlýða, hvort
ljúft þætti eða ekki. Meðal annars skýrði hann frá því, að
enginn blaðamaður fengi að vera viðstaddur fundarhöldin, en
ritara fundarins, Frúarkirkjupresti Jóhannesi Engel frá Kaup-
mannahöfn, væri falið að senda blöðunum daglega skýrslu um
það, sem á fundunum gerðist hvern dag og erindi ætti út til
almennings. Þá var hverjum aðkomu-biskupi afhent að gjöf
skrautbundin eintök af dönsku sálmabókinni og Nýja testa-
mentinu með áletruðu nafni. Því næst þakkaði »Nestor«
biskupafundarins, gamli Billing frá Lundi, fyrir hönd aðkomu-
biskupanna, fyrir það, að þeim hefði verið boðið til þessara
fundarhalda á þessum inndæla stað og lauk máli sínu með því
að bera fram þá tillögu, að allir biskuparnir legðu alt titlatog
til hliðar og »þúuðust« að gömlum sænskum bræðrasið. Var
því vel tekið og skal því ekki neitað, að »þúið«, sem upp
frá þessu var viðhaft, setti meiri bróðernisblæ á fundinn en
annars hefði orðið.
1) Ólafur Gíslason Waage var langömmu (hálf)bróðir, en kona hans,
Sigríður Oddsdóttir, langafa-systir Haralds próf. Níelssonar.