Vekjarinn - 01.04.1904, Síða 4

4
Faðir hans hjet Ja.mes Taylor og var heirna-
trúboði, sem kom miklu góðu til leiðar, en hann
var ekki í þeirra tölu, sem halda að ekki sje hægt
að gjöra neitt fyrir heiðingjana, a.f því að svo
mikið sje ógjört heima; hann sá glöggt að heima-
trúboð og heiðingjatrúboð spilla ekki hvort fyrir
öðru, en styðja þvert á móti hvort annað bein-
línis og óbeinlínis, Af þvi að hann gat okki farið
sjálfur til heiðingjalanda, bað hann Guð um
að gefa sjer son, sem mætti flytja kristna trú til
heiðingjanna einkum í Kína, af því að hann hafði
lesiö og heyrt ýmislegt um kristniboðs tilraunirn-
ai' þar.
En það ieit ekki út fyrir að þessi ósk hans
mundi veitast honum, því Hudson Taylor, eini
drengurinn, sern hann átti, var mjög heilsulítill
og varð þegar á barnsaldri efablandinn og kæru-
laus um andleg efni, og þótti foreldrunum það sárt.
Þegar hann var 15 ára, var móðir hans að
heiman í nokkrar vikur, og var það þá eitt kvöld,
að henni fannst allt í einu, að hún yrði alveg
sjerstaklega að biðja fyrir drengnum sínum. Iiún
fór afsíðis og bað Guð tímum saman um að
frelsa drenginn sinn. Loks fannst henni að hún
þyrfti ekki að biðja longur um það, nú gæti hún
farið að þakka Drottni fyrir það, sem hann væri
búinn að gjðra, og það var heldur ekki að á-
stæðulausu.
Pett.a sama kvöld hafði sonur hennar, sem
var heima, ekkert að gjöra, og fór þá að leita í