Vekjarinn - 01.01.1906, Qupperneq 33

33
láta í ljósi áhyggjur sínar um eilífðar framtíð
þessa veslings manns. En presturinn hefir
þó engan rétt til að kveða upp neinn for-
dæmingardóm.
Þá eru aftur aðrir menn, sem presturinn
veit um að voru sanntrúuð guðsbörn, svo að
enginn vafi gat leikið á sambandi þeirra við
frelsarann og hans heilögu. Það væi'i beinlínis
óeðlilegt, ef prestui'inn léti það ekki heyrast,
lýsti ekki gleði sinni j'fir lífi þeirra og léti
ekki í ljósi von sína um sáluhjálp þeiria; —
af ásettu ráði segi eg von, því að presturinn
hefir hér heldur ekki neinn myndugleika til
að kveða upp ákveðinn dóm. En oftast nær,
einkum í borgunum, þekkir presturinn hreint
ekki samband hins látna við frelsaránn, og
þá á prestui'inn að þegja um það, að eins tala
við áheyrendurna, að þeir geri útvalningu sína
vissa, áður en náðartíminn er liðinn. Hér er
gott tækifæi'i lil að ná eyrum ýmsra manna,
sem annai's hlusta aldrei á pi'estinn. Þar sem
menn af óbeit á hneykslanlegnm líkræðum,
hafa stungið upp á því, ,að afnema allar lík-
ræður, en láta lesa upp ákveðinn texta við
jai'ðarfarir, eins og er siður í ensku kirkjunni,
þá er það aðgengilegt í fljótu bragði, svo mis-
munurinn hverfi, og sömu orð hljómi við
jarðarfarir allra. En fyrst og fremst er ekki
hætta á öðru en mismunur komi samt í ljós
3