Vekjarinn - 01.01.1906, Blaðsíða 44

44
þá stundum, að líkt sé háttað öllum öðrum
kenningum prestanna, þeir prédiki »af því
þeir séu keyptir«, og allur kristindómur muni
vera litlu áreiðanlegi'i en líkræðu skraíið, —
verða þannig líkræðu öfgarnar til þess að koma
inn hjá þeim óbeit á kirkju og kristindómi.
Enda er það meir en von að efagjarnir menn
haldi, — er þeir heyra ágizkunum, öfgum og
jafnvel beinum ósannindum hrúgað saman í
líkræðunum, enda þótt það eigi að vera í
»huggunarrikum tilgangi«, — að sannleiksást og
samvizkusemi mun ekki vera fremur í stól-
ræðunum; og því miður má flnna þess nokk-
ur dæmi að ræðumaðurinn spyrji eins og
umsækjandinn: »Hvað ætli þeim liki nú bezt
körlunum?« en gleymi að spyrja um hitt:
»Hvað vill Kristur að eg segi?«
En þegar svo er komið, þarf enginn að
undrast, þótt hyggnir efasemdamenn fyrirlíti
»masið í prestunum«. — Annars væri fátt holl-
ara sönnum kristindómi þjóðar vorrar um
þessar mundir, en ef einhver yrði til að fletta
hlífðarlaust ofan af hræsninni og hálfvelgjunni,
kákinu og eigingirninni, sérþóttanum og augna-
þjónustunni, sem hafa á sér yfirskyn guð-
hræðslunnar, ýmist af gömlum vana eða í
hagnaðarskyni, eru ákaílega guðhrædd í kirkj-
unni, eða þegar í nauðir rekur, en eru endra-
nær algjörlega mótfallin öllum andlegum