Nýjar kvöldvökur - 01.12.1958, Blaðsíða 25

N. Kv.
KÆRLEIKUR, LÍF OG STARF
7
um,því ,,falin er í illspá hverri ósk um hrak-
för sýnu verri.“ Svo geta myrkar hugsanir og
grimmar efalaust tekið á sig mynd Satans,
þær eru eiturörvar, sem enginn veit, hvar
lenda helzt, en kunna þó vafalaust bezt við
sig í heimahúsum. Hitt er ómaksins vert að
renna augunum yfir guðspjöllin til athug-
unar og samanburðar á því, sem hér að
fráman er sagt.
í 13. kap. Jóh. guðspjalls stendur skrifað,
meðal annars þetta, 34. v.: „Nýtt boðorð
gef ég yður: Þér skuluð elska hver annan,
á sama hátt og ég hefi elskað yður. Af því
skulu allir þekkja að þér eruð mínir læri-
sveinar, ef þér berið elsku hver til annars.“
Og í 14. kap. sama guðspjalls segir svo,
14. v.: „Ef þér biðjið einhvers í mínu nafni
mun ég gjöra það.“
15. v.: Ef þér elskið mig, þá munuð þér
halda boðorð mín.“
21. v.: „Sá sem hefur mín hoðorð og elsk-
ar þau, hann er sá, sem elskar mig, en sá
sem elskar mig mun vera elskaður af föður
mínum og ég mun elska hann og sjálfur birt-
ast hönum.
I 15. kap. sama guðspjalls stendur skrif-
að, 9. v.: „Eins og faðirinn hefur elskað
mig, eins hef ég elskað yður, standið stöð-
ugir í elsku minni. Ef þér haldið mín boð-
orð, þá standið þér stöðugir í elsku minni.“
12. v.: „Þetta er mitt boðorð, að þér elsk-
ið hver annan eins og ég hefi elskað yður.“
13. v.: „Meiri elsku hefur enginn en þá,
að hann leggi líf sitt í sölurnar fyrir vini
sína.“
14. v.: „Þér eruð vinir mínir, ef þér gjör-
ið það, sem ég býð yður.“
17. v.: „Þetta býð ég yður, að þér elskið
hver annan.“
Og þetta grundvallaratriði í boðskap
Jesús, að mennirnir verði að elskast inn-
byrðis —• elska hver annan sem svo skarp-
lega er di'egið fram í Jóh. guðspjalli í þess-
um tilvitnuðu kapítulum, áréttar guð-
spjallamaðurinn síðar í sínu Fyrsta al-
menna bréfi á þennan eftirminnanlega hátt:
2. kap., 10. v.: „Sá, sem elskar bróður
sinn, hann er stöðugur í ljósinu, og í hon-
um er ekkert er leitt geti hann til falls.“
11. v.: „En sá, sem hatar bróður sinn,
hann er í myrkrinu og lifir í myrkrinu, og
veit ekki hvert hann fer.“
4. kap., 11. v.: „Þér elskaðir, fyrst guð
hefur svo elskað oss, þá her oss einnig að
elska hver annan.“
12. v.: „Enginn hefur nokkurn tímann
séð guð; ef þér elskið hver annan, þá er guð
stöðugur í oss, og kærleikur hans er full-
komnaður í oss.“
3. kap. 11. v.: Því að þetta er sá boð-
skapur, sem þér hafið heyrt frá upphafi, að
vér skulum elska hver annan.“
18. v.: „Börnin mín, elskum ekki með
orði og ekki heldur með tungu, heldur í
verki og sannleika.“
4. kap., 20. v.: „Ef einhver segir: Eg
elska guð, og hatar bróður sinn, sá er lyg-
ari; því að sá, sem ekki elskar bróður sinn,
sem hann hefur séð, getur ekki elskað guð,
sem hann hefur ekki séð. Og þetta boðorð
höfum vér frá honum, að sá, sem elskar guð
á einnig að elska bróður sinn.“
Það er ekki hægt að draga nokkra aðra
ályktun af þeim unnnælum Jóh. guðspjalla-
manns, sem vitnað er til hér að framan, en
þá, að það er jafn óumflýjanlegt, að ein-
staklingurinn elski náunga sinn -— sam-
borgara sína, til þess að komast í kærleiks-
samfélag við Krist eða guð í himnunum -—
eins og það er nauðsynlegt að þekkja staf-
rófið, og vera nokkurn veginn læs, til þess
að geta lesið góða bók. „Mannást getur
helgað starf og hafið,“ fyrst og fremst. Því