Sumargjöf - 01.01.1908, Blaðsíða 22

18
Sumargjöf.
mýri. Móðir mín hafði séð um mig að öllu leyti og
séð vel fyrir, að mig skorti hvorki fæði né föt; öðl-
ingurinn hann faðir minn hirti ekki niikið um lausa-
leikskrakkann — nú er liann safnaður til feðra sinna
vestan við haíið, sauðurinn. Mér var ekki eríitt um
vinnu og sætti mig vel við hana, en ég hafði líka
gaman af bókum og skemtunum. Ég hirti 130 ær,
tyrsta veturinn sem ég var á Bleiksmýri bæði úti og
inni og 4 hestana, þá áttum við mamma 10 ær og
ég Hrímu mína 4 vetra; undan henni er Hreggnasi.
Sex ærnar liafði ég á kaupinu minu, fyrir hinum án-
um og 6 lömbunum heyaði mamma í samvinnu uni
sumarið, hún var húskona lijá Halldóri og þaðan er
mér komið húsmannseðlið. Hrímu mína setti ég á
16 bagga sem ég hafði heyað á sunnudögum með til-
styrk mömmu. Þá reið ég ekki út til þess að drekka,
mig langaði meir til hins að komast í efni og ment-
ast. Fjölmennið á Bleiksmýri átti vel við mig, þar
var oft kátt á kveldin, hjónin voru engir sínöldrandi
harðsljórar þó bæði vissu þau vel af miklurn efnum
og góðu sveitargengi. Halldór var stórlyndur og
metorðagjarn en oftast viðbúðargóður; konan þótli
nokkuð eigingjörn og kunni laglega að snúa snæld-
unni sinni, dagfarshæg og liafði gaman af að segja
bæjafréttir og spyrja þeirra.
Ég vistaðist strax um liaustið til næsta árs; inér
lék hugur á því að auka efnin og álit mitt. Að vísu
er það ekki talið gróðavænlegt fyrir vinnumann að
eiga eldishross, en það var eina óhófið sem ég lét
eftir mér og Grána var fallega lrísk og léttstíg um
vorið. Mamma hafði nóg í sjálfsmenskunni og tripp-
inu var drjúgur fóðurbætir að því sem hún bugaði
því með því sem ég oft gat dregið af mat mínum.