Eimreiðin - 01.01.1947, Qupperneq 52

32
MAMAJ
eimreiðin
Jöfðn máttlausir niður með síðunum, eins og liann réð ekki við
þá, eða eins og þeir væru orðnir að gagnslausum mörgæsar-
vængjum. Þessir liandleggir voru nú búnir að vera lionum til
trafala í fjörutíu ár, og liefðu þeir nú ekki liangið þarna enn,
liefði lionum kannske veitzt auðveldara að skrifta en raun va rð
á. Því nú var þetta svo ógurlega erfitt . . .
„Nú, ég skil þetta ekki. Við livað ertu eiginlega liræddur? Þú
ert náfölur. Jafnvel nefið á þér er orðið livítt eins og krít! Hvað
kemur allt þetta okkur við? Ekki eigum við neina falda fjár-
sjóði!“
Guðirnir einir vita, livort einhver annar Mantaj liafði ekki
verið uppi einliverntímá á fjórtándu öld, með álíka leyndarmál
og álíka eiginkonu, og hvort liann liefur þá ekki liagað sér líkt
og liann Mamaj okkar frá árinu 1917. En svo niikið var víst, að
nú var Mamaj í meiri vanda en Jiann liafði nokkru sinni Jesið
um í frásögnum frá liðnum öldum. Hann kom örJítið til sjálfs
sín, er hann lieyrði mús klóra úti í einu horni stofunnar. Hann
renndi augunum þangað, festi þau á músarholunni í liorninu
og stamaði út úr sér, skjálfandi á beinunum:
„Ég . . . við . .. f jö . . . fjö . . . fjögur þúsund og tvö liundruð . . .“
„Hvað þá? Þú!! Hvaðan?“
„Ég hef nú svona . .. smátt og smátt . . . Ég tók svo nærri
mér . . . að vera að spyrja .. . í hvert skipti . ..“.
„Hah? Ha-ha? Hefurðu stolið? Og ég, sem liélt ... Ó, mig
auma! Ég, sem liélt, að liann Petenka minn . . . Ó, mig auma!“
„Ég . . . ég . . . mátti til að eignast bækur . ..“.
„Bækur! Ég þekki bækurnar þínar ... Þær liafa gert mér
marga bölvunina! Haltu þér saman!“
Það hafði aðeins komið fyrir einu sinni, þegar Mamaj var
drengur, að móðir lians refsaði honum. Það var þegar liann skrúf-
aði frá samóvarnum eftir að nýbúið var að kveikja á lionum,
svo að tevatnið lak allt niður, en suðuáhaldið varð ónýtt. Nú Jeið
þonum í annað skipti á ævinni alveg eins og þá: höfuð lians
sat fast í handarkrika móður hans, liún hneppti niðrum liann
buxurnar — og svo ...
AJlt í einu datt hinum slóttuga Mamaj ráð í liug, sem bæði
gæti bjargað lionum út úr vandræðunum með fjögur þúsund og
tvö hundruð rúblurnar og rekið burt endurminninguna öniur-