Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1947, Blaðsíða 80

Eimreiðin - 01.01.1947, Blaðsíða 80
60 SVEITIN BYGGIST EIMREIÐlN Ofi með því enginn kom aftur, þótti það eins og liver annar sjálfsagður hlutur og aldrei nema gefið, af einhverjum, sem eftir sat, að fara sömu leiðina. Var því lagt af stað og stefnt í hafsauga, á öllum þeim ei»' trjáningum, er eftir voru. Var svo svalkað eitthvað út á óravítt liafið. Þegar þar vaf komið, var ekki nema um tvennt að tefla: að duga eða drepast- Þeir grettu sig móti gusonum, settu hausana í liolskeflurnaG en gleyptu goluna þess á milli. Þeir kræktu í uppsana með krumlonum einum sainan eða hrifsuðu þá í lítinn háf, er þeir liöfðu haft með sér og liöfðu í hendinni til þeirra liluta, bruddu fiskana hráa eða sugu úr þei»5 safann og liöfðu þá bæði við hungri og þorsta. Voru þá livork) mildir á svip eða matargóðir, en lireyttust á skömmum sín 11 milli sér til hressingar. Þar með fengu þeir fjörefnin, þessi frægust.u og öll þau ágætustu, alla leið frá fvrstu stöfum staf' rófsins og nokkuð langt niður eftir. Ekki fengu þeir annan eftif' mat. Og svona var þeirra sáluhjálp. Þar næst náðu þeir landi einliversstaðar, þessa lieims eða annars. Einhver hafði haft vit á því að kippa með sér kvenmanUS' rolu upp í eintrjánings-afmánina. Var þá ekki að sökum að spyrja. Sveitin byggðist. Kínversk Ijóð. (Kínversk 1 jóiVlist er sérkennileg fyrir það, liversu óbreytanleg liún liefu1 varðveitzt um aldir. Hér eru sýnisliorn kínverskra ljóða, í óbundnu máli)- Vang Tji (j. 314 e. Kr.): Til kaldlyndrar konu. A fílabeinsflautuna lék ég lögin fegurstu fyrir þig, en þú horfðir út í Iiláin11 og hlustaðir ekki. Eg skrifaði ljóð, þar seni ég dásamaði fegurð þína, en þú reifst þau í sundor og fleygðir tætlunum út í tjörnina. Eg liafði hugsað mér að gefa þér undursamlegan safírstein, tæran og kalda" eins og vetrarnótt, en ég sá mig um hönd og bætti við það, því liann niini'11 mig svo átakanlega á þitt eigið hjarta. Tjang-Vu-Kien (f. 1379): SíSasta skemmtigangan. Þú lézt rauðu rósina, frá mér, falla í duftið. Ég tók liana upp og sá, bún var orðin hvít ... A sömu stundu fennti snjó í lijörtu okkar beggja . • •
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.