Ægir - 01.03.1913, Blaðsíða 4

28
ÆGIR
nokkru öðru á meðan við eigum ekki at-
kvæði um þessi aðalmál, þýðir ekki neitt.
En menn skulu sanna að tímamótin
eru nú þegar komin og ekkert af þessu
mun ganga eins illa eins og út kann að
líta fyrir sumum. Marga mun að sjálf-
sögðu langa til að rísa upp og prjedika
»varkárni« og vekja tortryggni á hinum
nýju straumum, en hitt mun þó verða oían
á, að allt megin landsmanna vill heldur
missa nokkur horn og klaufir en að verða
hungurmorða af »varkárni«. Og raunin
mun verða sú að það verður gaman að
lifa þessi 18 ár sem eftir eru af tímabil-
inu þangað til íslenska rikið er 1000 ára
gamalt, því að við höfum litlu að tapa en
flest að vinna og vex að sjálfsögðu hugur
við hvern sigur. — En liinu verðum við
að muna eftir, að þótt sigurinn sje góður
þá eru óhöppin þó enn hollari, því að þau
koma aldrei að ástæðulausu.
Sigur er silfur en óhappið er gull þegar
maður hefur lærl hvernig í því liggur.
Nú eigum við ómengaðan gullforða frá
700 árum til þess að byrja með og enginn
efi er á því að við verðum fyrir einhverj-
um svo mátulegum skakkaföllum í byrjun
komandi tímabils að við getum ritað á
skjöld okkar hinn djúpvitra íslenska máls-
hátt: Fali er fararheill! jj
Samgöngumálið
0g
stofnun íslensks gufuskipafjelags.
ii.
Þar var komið sögunni í síðasta blaði,
er Thor Jensen kaupmaður gat þess á síð-
ari samgöngamálafundi Stúdentafjelagsinsað
nokkrir menn hjer í bænum hefðu verið
að íhuga stofnun íslensks eimskipafjelags.
Síðan hefir það gerst í málinu að gerð
hefir verið heyrinkunn áskorun sú er hjer
fer á eftir ásamt áætlun um tekjur og gjöld
fyrirhugaðs »Eimskipafjelags íslands«.
Sá sem fyrstur fór að hreifa þessu máli
fyrir alvöru og færa það í tali við menn
er Sveinn Björnsson yfirdómslögmaður
enda vita kunnugir að hann hefur um
mjög langan tíma haft á því mikinn áhuga
að landið gæti sjálft náð undir sig sigl-
ingum sínum. Auðvitað hefði nú minna
orðið úr öllu saman ef hann hefði ekki
hitt á ágæta menn til þess að færa þetta
í tal við, en það voru kaupmennirnir L.
Kaaber, Thor Jensen og Garðar Gíslason,
Eggert Claessen yfirdómslögmaður og Jón
Þorláksson landsverkfræðingur o. fl.
Kvöddu þessir menn sjer ýmsa fleiri menn
til viðtals smátt og smátt; fundir voru
haldnir og áætlun fyrirtækisins rökrædd
frá öllum hliðum. Kostnaðaráætlun höfðu
forgangsmennirnir fengið frá mjög áreiðan-
legum heimildum bj'gða á margra ára
reynslu í siglingum hjer við land og gat
hún því ekki orðið að ágreiningsatriði.
Um tekjur hins fyrirhugaða tjelags var
auðvitað talað öllu meira fram og aftur,
með því að þær fara líka einkum eftir því
hvernig fjelaginu er stiórnað, enda duldist
það engum, að það var þeim megin sem
þarf að »leggja sverðið á metin«. Tekj-
urnar kosta okkur auðvitað bai'áttu sem
verður því að eins tvísýn að við þurfum
líka að berjast við okkar eigin landa, en
annai’s verður lnin ljett og tekjurnar vissar.
Þegar búið var að leggja smiðshöggið á
þessa áætlun var öllum þingmönnum og
blaðamönnum sem náð var til, boðið á
fund í gildaskálanum á »Hótel Reykjavík«
og fyrirtækið rætt fram og aftur, fyrir-
spurnir gerðar og fyrirspurnum svarað, er
flestar snertu að sjálfsögðu áætlunina. Lauk
þeim fundi með því að samþykt var í einu
hljóði tillaga um að æskilegt væri að þess-
ari fjelagsstofnun yrði í framkvæmd komið.