Ægir - 01.09.1915, Blaðsíða 4

114
ÆGIR
ir vilja losna við, þá er hann orðinn
kontórmaður og annað er látið drasla. —
Keyri slíkt úr hófi, getur svo farið, að
hann verði önugur og sinnulítill við þá,
er erindi haía við hann, og það kemur
sjer illa og má ekki eiga sjer stað.
Jeg tel víst, að margir fleiri liefðu sótt
um þetla starf, hefðu þeirvilað um hvað
átli að sækja, en það er hulinn leyndar-
dómur, en llestir munu hafa fundið á
sjer, að hjer var sem stendur ekkert að
gjöra, því alt slarfið hvílir á lóðsunum
enn þá. Þegar bryggjurnar eru fullgerð-
ar ætti hinn rjetti maður að lalca við og
sa, sem nú hefur starfið vera búinn að
segja af sjer, en vonandi lætur hann eftir
sig uppkast til merkja þeirra, sem gefa
verður við höfnina, þau má undirbúa
og samþykkja; þau verða hjer nauðsyn-
leg, flýta fyrir vinnu, gela sparað peninga
og þurfa eigi að breytast, og 2000 kr.
borgun fyrir slíkt ætti að vera sæmilegt,
því önnur vinna er eigi fyrirsjáanleg
fyrir hann, sem hafnarumsjónarmann.
15. sept. 1915.
Sveinbjörn Egilsson.
Sjómatmaheimili.
Eftir að jeg byrjaði prestsslarf mitt hjer
í bænum hef jeg oit hugsað um, hve
brýn þörf er á mannúðarstarfi sjómönn-
um til hjálpar og gagns. Jeg hef hugsað
um þetla frá kristilegu sjónai'miði, og
þegar jeg les biblíuna mæta mjer oft
myndir af sjómannalífi og sjómannastarfi,
og þær myndir benda mjer á hina miklu
nauðsyn hins blessunarríka starfs meðal
»sona hafsins«.
Biblían geymir lýsingar af lífi og starfi
manna úti á djúpinu. í einum sálminum
eru þessi orð: »Þeir sem fóru um hafið
á skipum, ráku verslun á lnnum miklu
vötnum, þeir hafa sjeð verk Drottins og
dásemdir hans á djúpinu. — — Þeir
hrópuðu til Drottins í neyð sinni og hann
leiddi þá úr angist þeirra; hann breytti
stormviðrinu í bliðan blæ, svo að bylgjur
hafsins urðu hljóðar. Pá glöddust þcir,
af því að þær kyrðust og hann ljet þá
komast í höfn þá, er þeir þráðu« (107.
sálmur).
Margir kannast einnig við 27. kapitul-
ann i Postulasögunni, mjer finst, að jeg
andi að mjer hressandi sjólofti, er jeg
les þann kapítula. Skat-Rördam Sjálands-
biskup hefur þýtt nýjatestamentið frá
grískri tungu á danska, en þegar hann
var að þýða þenna kapítula leitaði hann
aðstoðar hjá þaulvönum sjómönnum, til
þess að fá hin rjettu heiti, því að í þeinr
kapítula ermildðaf erfiðu sjómannanráli.
Þar er fögur frásaga unr bandingja, senr
á hættunnar tínra, er skipið strandaði,
sýndi hugrekki og yfirburði þá, er af
kristinni trú spretta. Fyrir stillingu og
rósanra huðprýði postulans konrust allir
af, 276, er á skipinu voru.
Allir vita, að sjónrenn voru í fyrsta
lærisveinahópnum. Allir kannast við Sí-
nron og Andrjes, Jakob og Jóhannes.
Allir kannast við fiskidrátt Pjeturs og
skipunina, senr hann fjekk: »Legg þú á
djúpið«.
Kristin kirkja hefir aldrei gleymt þeinr,
senr fara unr lrafið, en ofl nrinst þeirra,
sem eru á hinunr miklu vötnum, beðið
þess, að þeir nrættu fá að sjá dásenrdir
Drollins á djúpinu og konrast i þá höfn,
senr þeir þrá.
Hjer á landi og hjer í bæ hefur þeirra
einnig verið nrinst, og oft hafa sjerstakar
sjómannaguðsþjónustur verið haldnar í
kirkjunum og annarsstaðar. Það voru
hátíðlegar og viðkvæmar stundir. Jeg er