Ægir - 01.09.1915, Blaðsíða 6

116
ÆGIR
mannaprestinum, sem býður þeim i sjó-
mannakirkjuna og inn í hina notalegu
lestrarstofu. Jeg hefi heyrl islenska sjó-
menn tala um slíka kirkjugöngu með
sjerstöku þakklæti. Allir eru velkomnir
á lestrrarstofurnar, þar finna margir brjef,
sem biður þeirra, brjef frá ástvinum
heima, og nú nota margir tækifærið lil
þess að skrifa heim. Þarna er gleðin
ríkjandi og margar bliðar hugsanir, þar
er söngur og hljóðfærasláttur, þar hljóm-
ar guðsorð. Alvara og gleði haldast í
hendur.
Presturinn og aðstoðarmenn hans leita
uppi þá staði, þar sem þeir vita, að sjó-
menn dvelja, og stundum er presturinn
hinn einasti, sem fylgir látnum vini inn
á kirkjugarðinn i hinu ókunna landi.
Sjúkrahúsin eru líka heimsótt, því að
þar eru oft einhverjir veikir sjómenn.
Sumir biða lengri eða skemri tíma eftir
atvinnu. Þá koma sjómannaheimilin í
i góðar þarfir. Jeg hefi heimsótt tvö slík
heimili, og jeg hafði ástæðu til að dáðst
að því, sem jeg sá þar. Það eru bless-
unarríkir staðir. Þar er hægt að fá gist-
ing fyrir vægt verð, þar er matstaður,
lesfrar-, samkomu- og skrifstofur. Þar
eru haldnar sjerstaklega áhrifamiklar
jólasamkomur, þær eru mörgum ógleym-
anlegar.
Jeg las í fyrra í norku sjómannablaði
um ungan sjómann. Hann druknaði um
nýársleytið, er hann var á beimleið. En
um likt leyti fjekk móðir hans brjef, sem
hann hafði skrifað inni á kristnu sjó-
mannaheimili að nýafstaðinni jólaguðs-
þjónustu, það var siðasti staðurinn, sem
sonur hennar hafði dvalið á áður en
hann fór út á hafið í síðasta sinni. Hún
geymdi brjefið sem dýrgrip og sendi sjó-
mannaheimilinu kveðju með mörgum
þakkarorðum fyrir drenginn hennar og
heitum blessunaróskum.
Árið 1912 hjeldu norskir starfsmenn
meðal sjómanna í ýmsum löndum rúm-
lega 4000 guðsþjónustur, og í sambandi
við þær sjerstaka jólahátíð o. s. frv. Á
þessar samkomur komu um 122,000 sjó-
menn, 4141 sjúklingar voru heimsóttir á
sjúkrahúsum, og farið var um borð í mörg
þúsund skip til þess að bjóða sjómönn-
um á hina góðu staði.
Þetta er stutt sýnishorn af hinu erlenda,
kristilega blessunarstarfi.
En nú er spurningin: Hvað getum vjer
gert fyrir vora eigin sjómenn og hina
ókunnugu sjómenn, sem hingað koma
og líka þurfa að njóta góðrar móttöku?
Höfninni nýju miðar áfram og oft er á
hana minst. Er ekki kominn tími til að
minnasl á sjómannaheimili, sem ætti að
vera á góðum stað nálægt höfninni?
Það þarf að fá að minsta kosti lestrar-
og brjefastofu nálægt höfninni. Það þarf
að starfa meðal sjómanna, þeimtilgagns
og blessunar. Hjer er nútíðar- og fram-
tiðarþörf. Jeg veit, að bæði hjá mjer og
öðrum býr þrá eftir sliku starfi, en þráin
þarf að breytast i framkvæmd. Hjer er
fagurt hlutverk fyrir þelta bæjartjelag.
Jeg hefi áður minst á þetla í blaðagrein
og talað um það á safnaðarfundi, og nú
beini jeg þessum hugleiðingum mínum
til sjömannastjettarinnar, útgerðarmanna
og allra vina sjómannanna, og vænti góðs
árangurs, þvi að hjer er areiðanlega um
velferðarmál að ræða.
Bjarni Jónsson.