Ægir - 01.02.1916, Blaðsíða 13

ÆGIR
25
starfsemi i þeim löndum er taka þátt í
stríðinu, að árangursvænlegra er að dvelja
i hlutlausu landi.
I byrjun nóv. síðastl. flutti jeg til Dan-
merkur, og mun dvelja þar og annar-
staðar á Norðurlöndum vetrarlangt. Erjef
til min má senda sem áður til skrifstof-
unnar í Liverpool eða Bredgade 6 Kaup-
mannahöfn.
Kaupmannahöfn. 5. jan. 191(3.
Virðingarfylst.
Matth. Pórðarson.
Til
stjórnar Fiskifjelags íslands.
Skiptapar og manntjón.
hjer við Iand á síðustu 5 árum við flskiveiðar.
Eftir Edilon Grimsson.
Það hefur lengi verið talið tilfmnan-
legt, það mikla manntjón, sem átt hefur
sjer stað hjer umhveríis landið við fiski-
veiðar. Margir tugir manna sem drukn-
að hafa árlega, og það litið sem reynt
hefur verið til að draga úr þessum mikla
manndauða, virðist að hafa verið gagns-
lítið.
Sá sem fyrstur varð til að hreyfa hjer
við bjargráðum við sjóslysum, var hr.
Oddur sál. Gíslason, þá prestur í Grinda-
vík, bæði ritaði talsvert um málið og
ferðaðist nokkuð umhverfis landið til að
hvetja menn og brýna fyrir mönnum að
nota þessi bjargráð sín, sem hann áleit
að gætu komið að talsverðu liði, ef vel
væru notuð. En þetta virtist að bera
lítinn árangur. Margir víst lika sem
Ijetu þessai ráðleggingar eins og vind
um eyrun þjóta. Þetta varð samt til
þess að koma hreyfingu á þetta mál og
hefur talsvert verið bæði rætt og ritað
um þetta bjargráðamál á síðustu árum.
En þess sjást lítil merki að það hafi
borið nokkurn árangur, því árlega fer
fjöldi manna í sjóinn.
Það var talið spor i áttina til að minka
stysin hjer sunnan lands, þegar farið var
að kaupa stóru kúttarana frá Englandi.
Menn töldu að mikið minni hætta væri
búin á þeim en smáskipunum eða opnu
bátunum, enda þólt lengra væri sótt.
Hjer hafði líka um nokkur ár verið tals-
verð útgerð á minni þilskipum og ekki
orðið mikið slys af þeim. En þetta fór
á annan veg, aldrei meira manntjón en
af stóru kútterunum, sem eðlilegt var úr
þvi skipin fórust, þar sem var um og
yfir 20 manns á hverju skipi. — Jeg ætla
ekki að rekja orsakir til slysanna af þess-
um skipum hjer sunnanlands, þar sem
þær voru nú eða gálu verið margar, en
eftir atvikum máske allar eðlilegar.
Nú hefur frá Suðurlandi minkað mikið
þilskipaútgerðin, ekki nema örfá seglskip,
eillhvað um 20, sem nú stunda fiski-
veiðar frá Faxaílóa, urðu hjer flest um 60.
Nú er orðið mikið strangara eftirlit en
áður var með að skipin sjeu traustbygð
og að öllu leyti vel út búin, svo menn
verða að vona, að það létti nú að miklu
af þeim stórslysum sem af þessnm skip-
um hafa orðið, ekki heldur farist hjeðan
nema eitt skip á síðustu 5 árum og af
öðru druknuðu 14 menn vegna árekst-
urs.
Á Vestur- og Norðurlandi verður þvi
miður ekki sagt það jsama. Þar hafa á
þessum síðuslu 5 árum farist 5 skip, eða
að meðaltali eitt á ári. En alt hafa það
verið smá skip, 10 manns að meðaltali