Ægir - 01.11.1917, Page 7

ÆGÍ R
159
vottinn, hve alt sem liann sá vakti hjá
honum hugsunina um það hvað gera
mætti heima.
Þá var fyrir skömmu stofnað búnað-
arfélag Suður-Þingeyinga. Eftir að heim
kom úr utanförinni varð Tryggvi lífið
og sálin í þeim félagsskap og formaður
félagsins frá 1866 og þangað til hann fór
alfarinn úr sýslunni. í þeim félagsskáp
bar margt á góma, það er til þjóðþrifa
horfði, enda var þá mikið mannval góðra
manna i Suður-Þingeyjarsýslu. Ivomust
þau mál mörg siðar í framkvæmd, sem
í þeim félagskap voru rædd, t. d. brúin
á Skjálfandafljóti, verzlunarsamtök og
Þjóðvinafélagið.
Hreppstjóri í Fnjóskadal var Tryggvi i
þrjú ár. Lenti þá í allmiklum deilum milli
þeirra máganna, Tryggva og Péturs amt-
manns. Róstusamt og tíðindasamt var í
Fnjóskadal um þær mundir, en sú saga
verður ekki freker rakin hér.
Á Hallgilsstöðum var lítill bæjarlækur.
Tryggvi notaði vatnsaflið til þess að mala
korn, en hann vildi hafa lækjarins meiri
not, en vatnið var lítið. Þá fann Tr)rggvi
upp nýja aðferð um að nota vatnsaflið
og fékk nú miklu meira afl nothæft úr
læknum, Hann lét nú lækinn vinna
margt fyrir sig. Hann malaði kornið eins
og áður, og ennfremur sigtaði hann mjöl-
ið, strokkaði smjörið, sneri hverfisteini,
skar tóbak og hreyfði vefstól til að vefa
voðir o. fl. smávegis. Rreiddist þessi að-
ferð nokkuð út um næstu sveitir. En er
Tryggva naut ekki lengur við um að
smiða og ganga frá vélunum varð minna
úr almennri notkun þessa, en ella hefði
prðið.
Einar umboðsmaður Stefánsson bjó á
Reynistað í Skagafirði um þessar mund-
ir. Hann vildi hætta að búa, en vildi fá
hina mikln og góðu jörð í þess manns
hendur, sem kunni með að fara. Hann
hafði spurt að Tryggvi væri meðal efni-
legustu bænda á Norðurlandi, en hefði
litla bújörð. Einar reið því norður í
Fnjóskadal í ársbyrjun árið 1871 á fund
Tryggva. Rauð liann Tryggva Reynistað,
hvort heldur væri til ábúðar eða kaups.
Þótti Tryggva að vísu hart að fara frá
Hallgilsstöðum, þar eð hann hafði búið
svo vel um sig, en Reynistaður er ein-
hver mesta og bezta jörð á Norðurlandi
Varð það úr að Tryggi reið með Einari,
til þess að skoða jörðina. Það átti þó
ekki fyrir honum að liggja að verða
stórbóndi á Reynistað. Þegar þeir félagar
komu til Akurej'rar á leiðinni til Skaga-
fjarðar, stóð þar yfir fundur í Gránufé-
laginu og skyldi kjósa kaupstjóra þess.
Lögðu bændur þá svo fast að Tryggva
að gerast kaupstjóri og sögðu að félags-
skapurinn myndi að engu verða, tækist
hann ekki þann vanda á herðar, að
Tryggvi afréð að verða við ósk þeirra og
var þar með lokið kaupum á Reynistað
og öllum búskap.
Kaupstjórinn.
Það var ekki ófyrirsynju að bændur
leituðu til Tryggva um forystu Gránufé-
lagsins, þótt hann hefði næstu árin und-
anfarin verið bóndi. Tryggvi hafði sýnt
það áður, að hann hafði eigi síður hæfi-
leika til þess að reka verzlun.
Um og eflir miðja öldin siðastliðnu
voru mestu góðæri'á Norðurlandi. Rænd-
ur stækkuðu bú sín og sjáfarútvegur var
stundaður af kappi með góðum árangri.
Verzlun var og sæmileg til ársins 1857.
En á næsta ári breytti til um verzlun og
vildu nú kaupmenn ekki gefa nærri eins
gott verð fyrir innlendar vörur og' út-
lendar vörur stigu í verði. En þær fréttir
komu af Suðurlandi að vöruverð væri