Ægir - 01.01.1919, Síða 8

2
ÆGIR
Móðir sína misti hann árið 1904 en
faðir hans lifir enn og er fullra 86 ára
gamall og eftir aldri við mjög góða
heilsu.
Eftir það að hann fluttisl til Reykja-
ur tók hann til sín fóstru sina Kristínu
Nikulásdóttir, sem þá var þrotin að efn-
um og leið af þungbærum sjúkdómi
krabbameini, og ól önn fyrir henni til
dauðadags árið 1909.
Erindreki Fskifélagsins varð hann 1.
nóvember 1917. Lét hann þá skömmu
siðar af leiðsögu varðskipsins og var þá
sæmdur heiðursmerki dannebrogsmanna.
Þorsteinn heitinn var siðastliðið ár
formaður Öldufélagsins. Hann var á-
hugamaður um mál þau er sjávarútveg-
inn varða, og einkum lét hann sér ant
um björgunarskips hugmyndina.
Haun veiktist af pest þeirri er hér
geysaði í nóvember og lagðist hinn 3.
þess mánaðar, og andaðist hinn 12.
Jarðarförin fór fram liinn 10. des. að
viðstöddu miklu fjölmenni.
Með fráfalli Þorsleíns heitins Sveins-
sonar, er stórt skarð höggvið í sjómanna-
stétt landsins, sem örðugt er að fylla.
S.
+
Dr. Björn M. Ólsen.
Dr. Björn M. Ólsen prófessor, andað-
ist að heimili sínu 16. þ. m. og fór
jarðarförin fram hinn 23.
Á íslenzka þjóðin þar að sjá á bak
þeim manninum, sem tvímælalaust má
telja mikílhæfastan vísindamann siðast-
liðinn mannsaldur. Hann var hinn fyrsti
rektor Háskóla íslands.
Stýriraannaskólinn.
Eilt af því, sem gera þarf og það sem
fyrst, er að breyta fyrirkomulagi á kenslu
og prófum við stýrimannaskólann.
Eins og hann er sóttur nú, sem væri
hann gagnfræðaskóli, þar sem nemendur
fá aðgang eftir vild, sem gersneyddir eru
þeirri nauðsynlegu þekkingu, sem stýri-
manni ber að hafa, og ætla sér þó að
afloknu prófl að taka að sér yfirmensku
á skipum, mun endirinn verða sá, að
hvert það skip, er hér ræður menn, á
ekki völ á öðru en stýrimönnum í há-
setaklefann. Sé það íslenzkt skip, veldur
slíkt agaleysi, þar sem hver einstakur
þj'kist jafn snjall yflrmönnum og leiðar-
reikningur fer fram bæði aftur i og fram
i. Séu það erlend skip, sem ráða hér
háseta, og stýrimenn héðan ráðist sem
slikir, þá er mjög leitt, skyldu hinir próf-
uðu menn reynast það lélegir hásetar,
að það væri hneysa fyrir sjómannasétt
þessa lands og alla landsmenn í heild
sinni, en sú verður afleiðingin, geti þeir
ekki sýnt sig duglega og djarfa háseta,
þvi útlendingar eiga ilt með að skilja, að
stýrimenn haíi eigi þann kost til að bera.
Hjá þeim er gangurinn sá, að fyrst er
að kunna liásetaverk, áður en hugsað er
til yfirmensku, en hér fer þetla í öfuga
átt, þannig, að fyrst er verið á duggu,
þar sem ekkert f æ s t lært, svo er tekið
próf við skólann, síðan reynt að ná í
einhver réttindi og síðan er farið að
rcyna að kynna sér eitthvað, sem liáseli