Ægir - 01.01.1919, Side 19

ÆGIR
13
höfðum fyrir, að bjarga honum og fé-
lögum hans,
Það er venjan að þeir er bjargað er,
geti þess i blöðunum, einkum ef að þeir
er bjarga eru úr öðrum veiðistöðum,
og þá baka sér víð það óþægindi. Að
þessir menn ekki gerðu það, er liklegt að
hafi verið af hugsunarleysi, en þess mun
einsdæmi, að þeir er bjargað er, reyni
að telja það ástæðulausa töf, og hafa um
leið svo endaskifti á sannleikanum að
þeir hafi komið þeim til hjálpar, sem
björguðum þeim, að líkindum frá bráð-
um dauða.
Ritað í des. 1918.
Gunnar Ingimundarson
Stokkseyri.
Aths. Mín ósk er sú, að stælur um
efni líkt og hér á sér stað, séu ekki
sendar Ȯgi<(.
Ritstjórinn.
riður tjarna reiða-jór
ránarbarna úí á ílór.
Páll á sjóinn Simons-bur
sunda hundi fríðum
ýtir nógu öflugur
og frá Skógum Sigurður.
Afla- báðir -brögðin tveir
bera hér af lýðum;
frama og dáðir lands á leir
lifrar-fjáðir stunda þeir.
Sælt við bundinn sómastand
Sveinn frá Iilúku bóndi
afla stundar áls á land
ýtir sunda-jórmungand.
Magnús Bakka-bænum frá
burinn Gísla hraður —
voða-blakk á báru-lá
baldur stakka leiðir sá.
Formanna-vísur.
Báls fyrir hrannar blíðan ver
Benjamín að heiti,
nú ef kann, þá nefna fer
nöfn formanna í Dölum hér.
Kristíán frá bænum Borg
býr og stýra náir
gnoð á ránar gamalt torg,
gæddur láni, fri við sorg.
Stafur geira Sturlu-bur
stýrir kneri’ á veri,
flestum meiri formaður,
frá Rafnseyri Guðmundur,
hrá Hringsdal Bjarni happastór
hrauslur Gísla kundur
Skýr Þorvaldur brandabör
bóndi’ á Tjaldanesi
sinn ó-sjaldann setur knör
á sæinn kalda lands úr vör.
Ríkur þessi merkis-mann
mikið þykir afla,
sinnishress á sílarann
súðaessi stýra kann.
Gæddum láni lífs á slóð —
ljóð min hljóða svona —
hari mána um frón og flóð
fylgi ránareisubjóð!
Ásgeir stýrir vogaval
vel á mýri þara
Jónsson, dýr með dáða val,
dyggur býr í Stapadal.