Ægir - 01.01.1919, Síða 21

ÆGIR
15
Þessum frá, sem kostakjör
kjósa sér hin beztu,
Stöð ég nái inn í ör
Austra smáum fleyta knör.
Hátt þó tóni bylgjan blá
báru knár um strindi
þóftuljóni þeysir á
Þorsteinn Jónsson Holti frá.
Bjarni hraður — hirla skal —
Bjarnason frá Klúlcu
er formaður sels á sai,
súða glaður heilir val.
Bó vinds-gjóla þyki’ ó-smá,
Þórður Markús niður
Kirkjubóli frægur frá
felar hjólavagninn á.
Hrönn þó ýfi hafið þver,
Helgi’ á Fífustöðuiu.
elcki hlífir sjálfum sér,
súða drífur mar á ver.
Viki mæða’ og vandi frá
vænum klæðaþundum!
Formenn bæði’ um frón og sjá
fylkir hæða leiði þá!
Átján greina hlít eg hal
hundruð og sextíu;
brátt við einu bæta skal;
búið reynist áratal.
Árnamögur endar ljóð
Ebenes’r að heiti;
ekki fögur þó mun þjóð
þau með bögum telja fróð.
Lífs á vegi laus við pin
ljúfur greiðamaður
þetta Regins þrotið vín
þægur eigi Benjamín.
Þessar framanskráðu visur um for-
menn hér við Arnarfjörð, sem kveðnar
eru lyrir 56 árum og konunni minni
voru gefnar, þegar hún var harn að
aldri, þykir okkur þess verðar að kæm-
ust á prent, svo þær geymust, en gleyin-
ust ekki. Og hefir mér því komið til hug-
ar að biðja blaðið »Ægi« fyrir þær. Þess
skal getið, að enginn af viðkomandi
mönnum, er vísurnar hljóða um, eru á
lífi, að því er eg bezt veit, nema Ásgeir
Jónsson á Álftamýri og Benjamín Þórð-
arson hér á Bildudal, sem vísurnar eru
kveðnar fyrir, og hefir hann heimilað
okkur að lcoma þeim á prent.
Bíldudal 30. janúar 1918.
Virðingarfylst.
Svan/ríður Jónsdótlir. Kristinn Gr. Kjartansson.
Til ritstjóra Ægis.
„Kolasparnaður".
Hvernig spara má kol.
Öllum þeim, sem eitthvað þekkja til
útgerðar, er það ljóst, að stærsti gjald-
liður hvers vélaskips er eldsneytið. Og
því hafa menn á öllum timum, síðan
gufuvélin tók til starla í þarfir manns-
andans, leitast við að minka þenna gjald-
lið. Þrí- og fjórgengisvélarnar steyptu
ein- eg tvigenglsvélunum af stóli, af því
þær voru ódýrari í notkun; tvíhitunar-
áhaldið ruddi sér til rúms, af þvi það
sparaði kol, og eimvatnsarinn er nú tal-
inn ómissandi hverri gufuvél sökum
kolasparnaðar. Þannig hefir margt fleira
verið fundið upp til að spara eldsneyt-
ið, og hefir alt það, er nokkuð gagn
hefir veitt, verið tekið með opuum örm-
um inn á heimsmarkaðinn. Besta sönn-