Ægir - 01.01.1926, Side 11

ÆGIR
3
áberandi og á hreinum verkuðum flski,
og því verður matið á óverkuðum fiski
meira og minna slumpamat, og hefir þar
af leiðandi minni þýðingu en ýmsir vænta.
Eg liefi nú minst á nokkra af þeim
annmörkum, sem eru á mati óverkaðs
fiskjar við innanlandsmat og verð um leið
að láta í ijósi, að eg hefi ekki mikia trú
á, að skerping á umræddri lagagrein komi
að haldi, nema með því að gera víðtæk-
ari breylingar á framkvæmdum í þessu
efni en fram kom í lillögu Fjórðungs-
þingsins.
JS/ innanlandsmatið á að verða sœmileg
trygginy um vörugœði, þar/ að flgtja fisk-
inn á ávkeðna úlflutningsstaði i hverju um-
dœmi, par sem skilyrði eru góð til verkun-
ar, geymslu og útskipunar og völ á góðum
matsmönnum. Sala gceti þá að eins farið
fram á þessum höfnum, og allan fisk yrði
að meta, hvort sem hann er fullstaðinn eða
ekki. Eg þori ekki að ábyrgjast, að þetta fyr-
komulag ælti aimennum vinsæidum að
fagna, enmeð því yrði erfilt að gangafram
hjá matinu, og matið yrði framkvæmanlegt,
og því gæti eg sem fiskimatsmaður vel
sætt mig við það.
Annar liður lillögu þeirrar, er fjórðungs-
þingið samþykti, hljóðar þaunig:
»Fjórðungsþingið skorar á Fiskifélagið
að beila sér fyrir því, að samin verði
reglugerð handa fiskimatsmönnum og sé
þar sérstaklega tekið fram. 1. útlit hverrar
fiskitegundar, 2. stœrð hverrar tegundar
þannig, að sá fiskur sem er yfir 47 cm sé
talinn stórfiskur. Alflatlur fiskur frá 40 —
47 cm, sé talinn millifiskur. Labrador-
fiskur sé sá fiskur talinn, sem er yfir 28 cm.
og er labrador flaltur og aðgreinist hann
þá einungis í fyrsta og annan flokk en
handfiskur hverfi. 3. að afráðin verði teg-
undarmerki á öllum útflultum fiski. h. í
reglugerðinni sé ennfremur ákveðið hve
lengi fiskur þarf að liggja í salli stylstan
tíma til þess að hann verði talinn mals-
hæfur«.
Það er ekki tilviljun, að ekki skuli vera
gefin út reglugerð um fiokkun á fiski. —
Það hefir verið athugað oft áður, og þólt
mikilsvert atiiði, að það væri ekki gert
opinberlega, af ástæðum, sem eg vil ekki
greina hér. En eg hygg að þelta verði
ekki gert i nánustu framtíð. Að slíkri
reglugerð yrðu heldur ekki mikil not til
langframa, þar sem kröfur kaupendanna
breytast með hverju áii, og það hefir ver-
ið álitið helsta boðorðið, að leitast við að
gera þeim til hæfis eins og mögulegt er.
Enda virðist það óhjákvæmilegt, ef keppi-
nautar eiga ekki að bola okkur út af
markaðinum.
Fjórðungsþingið hefir gert ákveðna til-
lögu um eitt atriði, sem það vill láta setja
( umrædda reglugerð. Það er um stærð
fiskjarins. En mjög fer lillagan i bága við
þær kröfur, er kaupendur gera um stærð-
ina, og eg hygg, að ef þessu stærðarmáli
væri slegið föstu, sem ófrávíkjanlegri reglu,
yrði það drjúgt spor í állina til þess, að
spiila áliti fiskjarins.
Kröfur kaupenda um slærð, fara mjög í
þá átt að fá sem stærstan fisk. Hin við-
tekna regla er nú sú, að i stórfiski sé ekki
srnærri fiskur en yfir 18 þuml. En 47 cm.
mál ör ekki fullir 18 þuml. og því væri
um að ræða smækkun á stórfiskinum. En
nú er fjarri þvf, að kaupendur sælli sig
við 18 þml. mál. Þvert á móti er nú að
jafnaði heimtað annað hvort að fiskurlnn
sé 20 þuml. og þar yfir, eða ákveðin tala
t. d. 96 eða 100 fiska i skippund, og er
þá um vænan fisk að ræða. Millifiskur
var sá fiskur einu sinni nefndur, sem var
frá 16 — 18 þuml., en með tillögu Fjórð-
ungsþingsins, yrði það mál fært niður i
151/‘í þuml. — Nú er fiskur undir 18 þuml.
naumast nefndur millifiskur og að eins
keyptur sem smáfiskur og kallaður því